Η παρουσίαση, το 1826, του πίνακα του Ευγένιου Ντελακρουά «Η Ελλάδα στα ερείπια του Μεσολογγίου» αντιμετωπίστηκε στην αρχή με επιφυλακτικότητα από τους κριτικούς και το «φωτισμένο κοινό» των σαλονιών του Παρισιού. Αντίθετα, ο Βίκτωρ Ουγκώ δεν έκρυψε τον ενθουσιασμό του για το μνημειώδες έργο προς τιμήν των ηρωικών υπερασπιστών του Μεσολογγίου : «Δεν μας αρέσουν οι αλληγορίες, όμως αυτή εδώ παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Αυτή η γυναίκα που είναι η Ελλάδα, έχει τόσο όμορφη στάση και έκφραση! Αυτός ο Αιγύπτιος που θριαμβεύει, αυτά τα κομμένα κεφάλια, αυτές οι αιματοβαμμένες πέτρες, όλο αυτό το σύνολο είναι τόσο σπαρακτικό! Κι εκτός αυτού, η τόλμη του κυρίου Ντελακρουά κρύβει τόση γνώση και τόση τέχνη! Ο χρωστήρας του είναι τόσο μεγαλειώδης, τόσο περήφανος και κυρίως τόσο αληθινός!»
Η σημερινή, «γρήγορη», αν και αναμενόμενη, πτώση του Αφρίν, πιθανότατα δεν θα βρει ποτέ τον εμπνευσμένο ζωγράφο της. Ίσως να μην υπήρξε, εν τέλει, και ο ηρωισμός που έδειξαν οι τέσσερεις χιλιάδες υπερασπιστές του Μεσολογγίου, που αντιστάθηκαν για μήνες, έχοντας απέναντί τους όχι μόνο τριανταπέντε χιλιάδες πολεμιστές του Σουλτάνου και τον τουρκικό στόλο, αλλά τη πείνα και τη δίψα.
Η Ιστορία θα δείξει …
ΠΗΓΗ: Βασίλης Στοϊλόπουλος
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.