- Αρχική σελίδα
- ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
- 1940
- ΕΡΤFLIX
- ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΟ ΧΘΕΣ
- ΑΝΘΟΛΟΓΙΟΝ
- ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ
- ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟ
- ΘΕΑΤΡ/ΜΟΥΣ/ΒΙΒΛΙΟ
- ΘΕΑΤΡΟ
- ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ
- ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΚΑΪ
- ΑΡΧΕΙΟ ΕΡΤ
- ΜΟΥΣΙΚΗ
- ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
- Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΟΥ
- ΤΥΠΟΣ
- ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ
- ΟΛΑ ΔΩΡΕΑΝ
- ΒΙΝΤΕΟ
- forfree
- ΟΟΔΕ
- ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΗΧΟΣ
- ΔΩΡΕΑΝ ΒΟΗΘΕΙΑ
- ΦΤΙΑΧΝΩ ΜΟΝΟΣ
- ΣΥΝΤΑΓΕΣ
- ΙΑΤΡΟΙ
- ΕΚΠ/ΚΕΣ ΙΣΤΟΣ/ΔΕΣ
- Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ
- ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
- ΓΟΡΔΙΟΣ
- SOTER
- ΤΑΙΝΙΑ
- ΣΙΝΕ
- ΤΑΙΝΙΕΣ ΣΗΜΕΡΑ
- ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
- Ε.Σ.Α
- skaki
- ΤΕΧΝΗ
- ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
- ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗΣ
- gazzetta.gr
- ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ
- ΑΝΤΙΦΩΝΟ
- ΔΡΟΜΟΣ
- ΛΥΓΕΡΟΣ
- ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ...
- ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
- γράμματα σπουδάματα...
- 1ο ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΩΝ
- ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΓΛΩΣΣΑ
- ΓΙΑΓΚΑΖΟΓΛΟΥ
- ΜΥΡΙΟΒΙΒΛΟΣ
- ΑΡΔΗΝ
- ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΥΠΕΠΘ
- ΕΙΔΗΣΕΙΣ
- ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ
- ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Παρασκευή 28 Ιουλίου 2023
Το “Eπιτελικό Κράτος” στην πυρά…
Παρασκευή 21 Ιουλίου 2023
Η κυπριακή τραγωδία και ο δηλητηριώδης μικροελλαδισμός
Παπασίμος Γεώργιος
21/07/2023Σαράντα εννέα χρόνια (σχεδόν μισός αιώνας) από τη μαύρη επέτειο της εισβολής του “Αττίλα” στη Μεγαλόνησο, η κυπριακή τραγωδία συνεχίζεται και διευρύνονται οι οδυνηρές συνέπειες της παράνομης τουρκικής εισβολής και κατοχής του βορείου τμήματος του νησιού. Η επέκταση της κατοχής με το παράνομο μερικό άνοιγμα στα Βαρώσια, η θέση της Τουρκίας για δύο ισότιμα κράτη, οι πραγματοποιηθείσες γεωτρήσεις εντός της ΑΟΖ της Κύπρου και οι τελευταίες ανακοινώσεις Ερντογάν για επέκταση του αεροδρομίου στο κατεχόμενο τμήμα της Λευκωσίας, καταδεικνύουν την επιδείνωση της κατάστασης η οποία έχει λάβει χαρακτηριστικά μη αναστρέψιμης διχοτομικής πραγματικότητας.
Οι εξελίξεις αυτές προκαλούν σοβαρές ανησυχίες για το παρόν και μέλλον του Ελληνισμού στη περιοχή, αφού σε αντίθεση με τις ανιστόρητες και εθνικά επικίνδυνες αντιλήψεις “η Κύπρος κείται μακράν”, που κυριάρχησαν στο πολιτικό σύστημα της χώρας, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, η μοίρα και το μέλλον του Ελληνισμού περνά από τη Κύπρο, που αποτελεί ένα εκ των σημαντικών γεωπολιτικών πυλώνων για τον έλεγχο της ευρύτερης περιοχής της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου. Εξ’ ου η πάγια βρετανική πολιτική για διατήρηση των βάσεων της στο νησί, μέσω του δόγματος διαίρει και βασίλευε, αλλά και η τουρκική στρατηγική για διατήρηση και νομιμοποίηση της κατοχής του βορείου τμήματος έναντι οποιοδήποτε κόστους.
Και όμως αυτό που αποτελεί στρατηγικό στόχο των αντιπάλων του Ελληνισμού, το πολιτικό προσωπικό της χώρας, κάτω από το συνδυασμό του εξαρτησιακού και φοβικού συνδρόμου, που συνιστά ένα δηλητηριώδη μικροελλαδισμό, κινείται ακριβώς στον αντίποδα καθόσον έχει πλήρως παραιτηθεί, όχι μόνο από το στόχο να ακυρώσει τα κατοχικά τετελεσμένα, αλλά ούτε καν να θέσει φραγμούς σε τυχόν νέα κατοχικά τετελεσμένα από τον επικίνδυνο νεοοθωμανικό αναθεωρητισμό (Βαρώσια, ΑΟΖ Κύπρου, παράνομες γεωτρήσεις κλπ). Δίνει την εικόνα της στρουθοκαμήλου, αφού ενώ η Κύπρος πολλαπλασιάζει αντικειμενικά τη γεωπολιτική αξία του Ελληνισμού, από το υποκριτικό και ενοχικό δόγμα “η Κύπρος κείται μακράν” που σημάδεψε όλη την Μεταπολίτευση σήμερα έχουμε οδηγηθεί στην πλήρη εγκατάλειψη της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Έτσι, η χαίνουσα πληγή του Ελληνισμού, που είναι η λύση του Κυπριακού τοποθετείται παντελώς στο περιθώριο ενόψει των ελληνοτουρκικών διαπραγματεύσεων. Πρόκειται για την εφιαλτική φενάκη του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος που θεωρεί ότι μπορεί να υπάρξει πρόοδος στις ελληνοτουρκικές σχέσεις χωρίς την επίλυση του κυπριακού προβλήματος. Η μόνη ελπίδα για τη χώρα, ίσως αποδειχθεί για μια ακόμα φορά η τουρκική βουλιμία, που δεν θα ικανοποιηθεί από τις προαναγγελθείσες υποχωρήσεις της Ελλάδος.
Σάββατο 24 Ιουνίου 2023
Γιατί είναι οδυνηρή η μοίρα της Ελλάδος
Του Παπασίμου Γιώργου
Ενόψει των νέων εκλογών της Κυριακής και με βάση την ποιότητα της μακράς προεκλογικής περιόδου όσο και να προσπαθεί κανείς να είναι αισιόδοξος για την πορεία της χώρας, δεν μπορεί αν θέλει να είναι αντικειμενικός να μην ανασύρει τα ερωτήματα και τις καταγραφές, που περιλαμβάνονται στο δοκίμιο του μεγάλου Έλληνα φιλοσόφου Κώστα Αξελού με τίτλο “La destin de la Grece” (“Η μοίρα της σύγχρονης Ελλάδας”).
Tο σημαντικό αυτό δοκίμιο που αναλύει την ελληνική πραγματικότητα μέσα από τις “δυσπλασίες” της, τις οποίες εντοπίζει στην αδυναμία παραγωγής σκέψης, άρα αυτογνωσίας, και αδυναμία παραγωγής έργου, άρα αδυναμία προσαρμογής στους όρους της νεωτερικότητας, καθώς και στον σπαραγμό της Νεοελληνικής κοινωνίας από εσωτερικούς διχασμούς, στην προσπάθειά της να αναζητήσει ταυτότητα, θα μπορούσε να είχε γραφτεί σήμερα. Όπως, μάλιστα, αναφέρει χαρακτηριστικά, η Ελλάδα είναι μια «σχεδόν πραγματικότητα», που προσπαθεί να καλύψει το κενό της σκέψης, δημιουργώντας μύθους.
Όλη η ανάρτηση ΕΔΩ...
Γιατί είναι οδυνηρή η μοίρα της Ελλάδος
Δευτέρα 19 Ιουνίου 2023
Μεταναστευτικό: Μεταξύ Σκύλας και Χάρυβδης
Γιώργος Παπασίμος
Η ανείπωτη τραγωδία στα διεθνή ύδατα της Πύλου, όπου βυθίστηκε αύτανδρο αλιευτικό σκάφος στο οποίο ήταν στοιβαγμένοι 500 με 700 άνθρωποι και έχουν διασωθεί μόλις 104, επαναφέρει με οδυνηρό τρόπο στο προσκήνιο το μεταναστευτικό πρόβλημα. Η τραγωδία αυτή φωτίζει έντονα την υποκρισία, αλλά και την καταλυτική ανεπάρκεια της Ε.Ε. εν σχέσει με την μεταναστευτική της πολιτική, αφού η επικρατούσα συνθήκη του Δουβλίνου ΙΙ αντικειμενικά αποτελεί τον αιτιώδη σύνδεσμο για τις τραγωδίες και τα ναυάγια των μεταναστών στη Μεσόγειο, που έχει μετατραπεί σε υγρό τάφο ψυχών του τρίτου κόσμου.
Παρασκευή 9 Ιουνίου 2023
Το προπατορικό αμάρτημα της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ
Παπασίμος Γεώργιος
Δευτέρα 3 Απριλίου 2023
Η παρένθεση της διπλωματίας των σεισμών και ο κατευνασμός
Του Γιώργου Παπασίμου
Πίσω βέβαια από το επιφαινόμενο της διπλωματίας των σεισμών ενυπάρχει η έντονη πίεση των ΗΠΑ για εξεύρεση λύσεως στην ευρύτερη περιοχή, αλλά πρωτίστως η εξυπηρέτηση των βραχυπρόθεσμων στόχων του τουρκικού καθεστώτος, που εν μέσω της προεκλογικής περιόδου βρίσκεται αντιμέτωπο με τεράστια οικονομικά προβλήματα και την ανάγκη εξοικονόμησης τεραστίων οικονομικών πόρων (περίπου 100 δισ. ευρώ) για τη στοιχειώδη ανοικοδόμηση των ευρύτατα κατεστραμμένων περιοχών από τους σεισμούς, έχοντας έτσι την άμεση ανάγκη της Δύσης.
Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2023
Συντριπτικό “κάταγμα” στη Δικαιοσύνη από τον Άρειο Πάγο!
Παπασίμος Γεώργιος
Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2023
Ο τραγικός κοινοβουλευτικός “θίασος” και το ελληνικό αδιέξοδο
Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2023
Το ζήτημα των F-16 και η νέα παραλλαγή του κατευνασμού
Ο βουλευτής της ΝΔ και υφυπουργός Παιδείας και καθηγητής Διεθνών Σχέσεων Άγγελος Συρίγος, στις πρόσφατες δηλώσεις του στην ΕΡΤ είπε ότι είναι προς το συμφέρον της Ελλάδος να πάρει η Τουρκία τα F-16 σε βάθος χρόνου. Η δήλωσή του προκάλεσε τεράστιες αντιδράσεις στο εσωτερικό, αλλά και στην ομογένεια. Κι αυτό γιατί έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τον αγώνα που δίνει το ελληνοαμερικανικό λόμπι με αιχμή του δόρατος τον γερουσιαστή Μενέντεζ για να αποτρέψει την πώληση (και τον εκσυγχρονισμό) F-16 στην Τουρκία.
Πέραν των εύλογων πολιτικών δηλώσεων και αντιδράσεων είναι κρίσιμο να διερευνηθεί αν πράγματι ή όχι είναι προς το συμφέρον της Ελλάδος η πώληση αυτών των οπλικών συστημάτων των ΗΠΑ στην Τουρκία, υπό τους όρους που θέτει ο Μενέντεζ. Στόχος, σύμφωνα με την άποψη Συρίγου, είναι να ελέγχεται η Τουρκία από τη Δύση, αφού θα ήταν πιο επιθετική εάν απέκοβε τους δεσμούς της με αυτήν και προμηθεύονταν μαχητικά από τη Ρωσία.
Η άποψη αυτή δεν είναι τίποτε περισσότερο παρά μια παραλλαγή της διαχρονικής κατευναστικής αντίληψης απέναντι στον τουρκικό κίνδυνο, η οποία κυριαρχεί διαχρονικά στο ελληνικό πολιτικό σύστημα, σχεδόν σε όλη την μεταπολεμική περίοδο. Αποτελεί μια εκσυγχρονισμένη προσέγγιση του βασικού πυρήνα της, ότι οι ελληνοτουρκικές διαφορές θα επιλύονταν μέσα από την εξημέρωση του τουρκικού θηρίου, με την εισδοχή της Τουρκίας στην ΕΕ.
Η αντίληψη αυτή και οι υποχωρήσεις που έγιναν στο όνομά της κατά τις δεκαετίες 1990 και 2000, (συμφωνία Μαδρίτης, Ελσίνκι, Ίμια κλπ) συνετρίβη παταγωδώς λόγω της επιθετικής και εξτρεμιστικής νεοοθωμανικής πολιτικής, η οποία πλέον δεν ορρωδεί προ ουδενός. Προσβάλλει βάναυσα τη Συνθήκη της Λωζάννης και τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου. Ομιλώντας περί “Γαλάζιας Πατρίδας”, αποστρατικοποίησης των νησιών με αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας επ’ αυτών, χωρίς κανέναν περιορισμό, η καθημερινή πολεμική ρητορική της Άγκυρας δηλητηριάζει τα πάντα.
Η αρνητική εμπειρία
Και ενώ συνετρίβη πλήρως η προηγούμενη πτυχή αυτής της κατευναστικής αντίληψης στη χώρα, προωθείται η μετεξέλιξη της, που συνίσταται στην αντίληψη ότι είναι προς το συμφέρον της χώρας μας η Τουρκία να παραμείνει προσδεδέμενη στη Δύση, προκειμένου να ελέγχεται. Πρόκειται για εσφαλμένη αντίληψη, αφού η Ιστορία έχει καταδείξει ότι η Τουρκία χρησιμοποιεί την πρόσδεση της στη Δύση αποκλειστικά για τα δικά της συμφέροντα, χωρίς να εντάσσεται και να συμμορφώνεται με τους δυτικούς κανόνες και χωρίς ποτέ να έχει απαλείψει από τη στόχευση της τις παράνομες διεκδικήσεις κατά της Ελλάδος και της Κύπρου.
Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2022
Τραπεζική τυραννία: η ώρα της αλήθειας για τον Άρειο Πάγο
Γιώργος Παπασίμος
Τραπεζική τυραννία
Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2022
«τρωκτικά», το «πόθεν έσχες» και τα εθνικά οικονομικά εγκλήματα
Του Γεωργίου Παπασίμου
Η αποκάλυψη των «δραστηριοτήτων» του βουλευτή Γρεβενών της ΝΔ Δ. Πάτση, ο οποίος πέραν του γεγονότος ότι ως βουλευτής ελάμβανε τεράστια ποσά από το Δημόσιο και συμμετείχε σε πάμπολλες αλλοδαπές εταιρείες, παραβιάζοντας προκλητικά και κυνικά τις συνταγματικές διατάξεις, αγόρασε με δανεισμό της Πειραιώς «κόκκινα» δάνεια της ίδιας Τράπεζας αξίας 60 εκ. ευρώ έναντι 4 εκ. ευρώ. Το γεγονός αυτό, πέραν του ότι μεγεθύνει την ηθική απαξία, φέρνει και με έντονο τρόπο στο προσκήνιο δύο κρίσιμα θέματα, που αποτελούν τον πυρήνα του παρασιτισμού, της κλεπτοκρατίας και της ατιμωρησίας των πάσης φύσεως χρυσοκανθάρων στην Ελλάδα.
Κατά πρώτον, το περίφημο «πόθεν έσχες» των μελών του κοινοβουλίου, το οποίο όπως είναι γνωστό, αφενός αφορά μόνο το «έσχες» και όχι το «πόθεν», και αφετέρου, έστω κα με αυτόν ελλειμματικό τρόπο καταδεικνύει τον δηλωθέντα εμφανή πλούτο του πολιτικού προσωπικού της χώρας, που βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία με την οικονομική κατάσταση της Ελλάδος και των εισοδημάτων της πλειοψηφίας των ασθενών και των μεσαίων στρωμάτων.
Ο προσωπικός πλούτος της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτικών έρχεται και σε πλήρη αντίθεση με την οικονομική κατάσταση των κομμάτων τους, στα οποία ανήκουν, τα οποία, ενώ λαμβάνουν μεγάλα ποσά, ως κρατική ενίσχυση, είναι χρεωκοπημένα, έχοντας λάβει, μάλιστα, και τεράστια δάνεια, με ενέχυρο την μελλοντική κρατική επιχορήγηση (!!!). Εμφανίζεται, έτσι, κατ’ αντιστοιχία, και στο πολιτικό σύστημα, η άθλια διαχρονική εικόνα της μεταπρατικής οικονομικής ολιγαρχίας στην Ελλάδα, όπου ενώ ευδοκιμούν ατομικά οι βιομήχανοι, μεγαλέμποροι κλπ από την μια μεριά εμφανίζονται ρημαγμένες και καταχρεωμένες οι επιχειρήσεις τους από την άλλη.
Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2022
Το ανεξίτηλο φως του Πολυτεχνείου
Του Γεωργίου Παπασίμου
Οι στόχοι και οι αγώνες για την εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία, κοινωνική δικαιοσύνη και δημοκρατία σαράντα εννέα χρόνια από την αντιδικτατορική εξέγερση της ελληνικής νεολαίας στο Πολυτεχνείο στις 17/11/1973 συνεχίζουν να αποτελούν βασικό συστατικό στα βασικά αιτήματα της σημερινής Ελλάδος, που έχει εισέλθει σε ένα μακρύ μονοπάτι παρακμής από την περίοδο της ύστερης Μεταπολίτευσης ως σήμερα.
Το πνεύμα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, που αποτελεί τον τελευταίο σταθμό στην πορεία του αντιστασιακού πνεύματος του ελληνικού λαού, στην μακραίωνη ιστορία του, παρόλες τις προσπάθειες καπήλευσης και εξαργύρωσης από διάφορους φορείς και κυρίως από τη διαμορφωθείσα νοσηρή κομματοκρατία παραμένει ζωντανό. Αποκτά μάλιστα εντονότερη στιλπνότητα όσο οι εθνικοί κίνδυνοι μεγεθύνονται, το βιοτικό επίπεδο του λαού επιδεινώνεται, η δημοκρατία στη χώρα αποκτά ολοένα και περισσότερο τυπικό χαρακτήρα και η ελπίδα συρρικνώνεται, και όσο το πολιτικό εποικοδόμημα και το πολιτικό προσωπικό εξουσίας παραπαίει και εμφανίζεται πλήρως αναντίστοιχο με τις ανάγκες του λαού και των συμφερόντων του Ελληνισμού στις σημερινές ρευστές και επικίνδυνες γεωπολιτικές συνθήκες.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973, που ξεκίνησε με κατάληψη του Πολυτεχνείου και αιτήματα, κυρίως φοιτητικά, εξελίχθηκε σε παλλαϊκή και πανεθνική εξέγερση με εκδηλώσεις διαμαρτυρίας σε όλη τη χώρα και στο εξωτερικό, και με κεντρικό αίτημα την παραίτηση της Χούντας και την αποκατάσταση των δημοκρατικών ελευθεριών. Η αιματοβαμμένη καταστολή της εξέγερσης από τις στρατιωτικές δυνάμεις, με τουλάχιστον 24 καταγεγραμμένους νεκρούς και η επαναφορά του στρατιωτικού νόμου ήταν η αρχή του τέλους για την επτάχρονη δικτατορία, η κατάρρευση της οποίας θα συντελεστεί παράλληλα με την κυπριακή τραγωδία για την οποία φέρει την αποκλειστική ευθύνη.
Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2022
Οι “γαλάζιοι”… χρυσοκάνθαροι και το έγκλημα των κόκκινων δανείων
Παπασίμος Γεώργιος
Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2022
Το χαμένο αντιστασιακό φρόνημα των Ελλήνων και το νέο “όχι” στην Τουρκία
Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2022
Κόκκινα δάνεια: Εθελόδουλη πολιτική εξουσία, εύκαμπτοι θεσμοί και κλεπτοκρατία
Του Γεωργίου Παπασίμου
Ένα εκ των μεγαλύτερων προβλημάτων που δημιούργησε το στρεβλό πολιτικό και οικονομικό σύστημα της χώρας κατά την περίοδο της Μεταπολίτευσης είναι τα κόκκινα δάνεια. Από την «άνοιξη» της πιστωτικής ευφορίας μετά την είσοδο της χώρας στο ευρώ, με πρωταγωνιστές το αρπακτικό – τοκογλυφικό τραπεζικό σύστημα, σε συνδυασμό με την έλλειψη επενδυτικής παιδείας του ελληνικού λαού, που οδήγησε σε μεγάλη υπερχρέωσή του, εισήλθαμε στον «βαρύ χειμώνα», μετά την ουσιαστική πτώχευση της χώρας το 2010, αφού μειώθηκε βιαίως η αγοραστική δύναμη της πλειοψηφίας των Ελλήνων, με την εξτρεμιστική οικονομική πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης, που επιλέχθηκε από τους μνημονιακούς κηδεμόνες και υλοποιήθηκε από το ανεπαρκές και ιδιοτελές ελληνικό προσωπικό εξουσίας.
Οι Η.Π.Α. το 2008 με αστραπιαίες διαδικασίες κρατικοποίησαν μία από τις μεγαλύτερες παγκόσμιες τράπεζες, τη Citibank και, αφού την εκκαθάρισαν από τα τοξικά ομόλογα και δάνειά της, στη συνέχεια, ως γνήσια καπιταλιστική χώρα, την παρέδωσαν στους ιδιώτες, με σημαντικό όφελος, όμως, για την οικονομία και το τραπεζικό σύστημα τους. Από την άλλη, η Ισλανδία, η οποία πτώχευσε το 2010, εφάρμοσε την ορθολογική, κοινωνική και δίκαιη λύση με σπουδαία αποτελέσματα, αυτή του κουρέματος όλων των ληφθέντων έως τότε δανείων από τους πολίτες (κόκκινων και πράσινων), σε ποσοστό 30% έως 70%, με βάση την πτώση των τιμών των ακινήτων και της οικονομίας γενικότερα, σε συνδυασμό με την ατομική αγοραστική δύναμη των δανειοληπτών. Αυτό είχε ως συνέπεια την παροχή οξυγόνου στην κοινωνία, αλλά και στην οικονομία, η οποία κατάφερε να βγει από τη κρίση και την χρεοκοπία.
Τέλος, η Κύπρος νομοθέτησε την λεγόμενη «ρήτρα προτεραιότητας» του δανειολήπτη έναντι των funds στα οποία οι τράπεζες σκόπευαν να πωλήσουν τα δάνεια, παρέχοντας, έτσι, τη δυνατότητα σε κάθε δανειολήπτη, προσφέροντας αυτός ένα ευρώ παραπάνω από την τιμή με την οποία θα μεταβιβάζονταν στα funds, να αναλάβει ο ίδιος την αποπληρωμή του δανείου.
Τίποτα από αυτά δεν έγινε στη χώρα μας. Αντίθετα, διαπράχθηκαν «διαρκή οικονομικά εγκλήματα», αφενός, με τις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών με χρήματα των φορολογούμενων, που συσσωρεύθηκαν ως δημόσιο χρέος, χωρίς κανένα, μάλιστα, αποτέλεσμα, αφού τα χρήματα αυτά έχουν «κάνει φτερά», οι δε τράπεζες συνεχίζουν να παραμένουν έως σήμερα οικονομικά «παράσιτα» και, αφετέρου, με την συντελεσθείσα μαζική πώληση των κόκκινων δανείων «αντί πινακίου φακής», σε ξένα και ντόπια funds και τους μαζικούς ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς ακόμα και της πρώτης κατοικίας.
Η Ελλάδα, από τη συγκρότησή της ως νεότερο Κράτος, μετά την Επανάσταση του 1821, λόγω ιδιαιτεροτήτων συγκροτήθηκε σε μεγάλο βαθμό με βάση την μικρο-ιδιοκτητική μορφή παραγωγής, αποτελώντας αυτή βασική κοινωνική δομή στην οποία θεμελιώθηκε η παραγωγή του πρωτογενούς τομέα, η βιοτεχνία και το εμπόριο, το ελεύθερο επάγγελμα και η αυταπασχόληση.
Ο χαρακτήρας αυτός, προσδιορίστηκε από τον μεγάλο ιστορικό Νίκο Σβορώνο, ο οποίος εύστοχα αναφέρει, ότι μια από τις κεντρικές κατευθυντήριες γραμμές της εξέλιξης του Νέου Ελληνισμού, είναι η απουσία των καθαρών γραμμών στην διάρθρωση των κοινωνικών και πολιτικών δομών. Βασικός πυρήνας αυτής της ρευστότητας των κοινωνικών και πολιτικών δομών έιναι αναμφισβήτητα η διάσπαρτη, μικροιδιοκτησία, η οποία έχει μεν κάποιες αρνητικές συνέπειες σε ό,τι αφορά την ορθολογική ανάπτυξη, πλην όμως, αποτελεί βάση της δημοκρατικής και κοινωνικής συνείδησης και της αυτονομίας των πολιτών απέναντι σε κάθε μορφή εξουσίας.
Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2022
Τουρκικός εξτρεμισμός και ελληνικός καθωσπρεπισμός
Γεώργιος Παπασίμος
Κυριακή 10 Ιουλίου 2022
Τί ροκανίζει την Αμερικανική ηγεμονία
Τρίτη 28 Ιουνίου 2022
Ελληνοτουρκική κρίση: Η ώρα των μεγάλων αποφάσεων αποτροπής
Ελληνοτουρκική κρίση: Η ώρα των μεγάλων αποφάσεων αποτροπής
Αθήνα, 28/6/2022
Του Γεωργίου Παπασίμου
Δυστυχώς κάθε μέρα που περνάει η τουρκική εξτρεμιστική ρητορεία ενισχύεται με συνέπεια μια πολεμική σύρραξη μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, κάτι που πριν λίγα χρόνια φάνταζε ως κάτι μακρινό σήμερα να πιθανολογείται σφόδρα. Αποκαλύπτοντας το πραγματικό της πρόσωπο η Άγκυρα απέναντι στην Ελλάδα ευθέως διακηρύσσει παντού ότι διεκδικεί παράνομα το μισό Αιγαίο και τη μετατροπή των ελληνικών νησιών που κατοικούνται από ελληνικό πληθυσμό εδώ και τρεις χιλιάδες χρόνια σε χώρο αμφισβητούμενης κυριαρχίας, έτσι ώστε να συντελεστεί η μεγάλη στρατηγική της επιδίωξη, που είναι η φιλανδοποίηση των δύο κρατικών οντοτήτων του Ελληνισμού, της Ελλάδος και της Κύπρου στην περιοχή. Υπάρχει ,δε, πλέον ορατός κίνδυνος η Ελλάδα λόγω των διαχρονικών πολιτικών ευθυνών όλων των μεταπολεμικών κυβερνήσεων της, που έδειξαν διαχρονικά υποχωρητικότητα και ανηπαρήγαγαν την κατευναστική αντίληψη με αποκορύφωμα τη μη αντίδραση της χώρας στην κατάληψη της Μεγαλονήσου το 1974, να της ζητηθεί από τους «συμμάχους» της να παίξει το ρόλο της Ιφιγένειας στην περιοχή για μια ακόμη φορά.
Είναι ιδιαιτέρως ανησυχητικό το γεγονός ότι κατά τη συνάντηση του δεξιού χεριού του Ερντογάν Καλίν στο Βερολίνο με τους υπεύθυνος ασφαλείας των ΗΠΑ, Γερμανίας, Βρετανίας και Γαλλίας προκειμένου να συζητηθεί το ζήτημα της εισδοχής της Φιλανδίας και Σουηδίας στο ΝΑΤΟ δημοσιοποιήθηκε ότι πέραν αυτού συζητήθηκε και το ζήτημα του Αιγαίου και τα Ανατολικής θάλασσας, όπου σε δηλώσεις του ο Καλίν φρόντισε να καταστήσει γνωστό ότι η Τουρκία δεν κάνει πίσω στις επιδιώξεις της στο Αιγαίο.
Η σημερινή κατάληξη των πραγμάτων στα ελληνοτουρκικά δεν έπεσε από τον ουρανό, αλλά είναι το αποτέλεσμα των χρόνιων παθογενειών της ελληνικής στάσης απέναντι στις τουρκικές παράνομες επιδιώξεις με την κυριαρχία του φοβικού συνδρόμου και της κατευναστικής πολιτικής που είχε ως αποτέλεσμα τη συνεχή έμμεση νομιμοποίηση των τουρκικών παράνομων απαιτήσεων με συνέπεια σήμερα το θρασύτατο τουρκικό καθεστώς να αμφισβητεί ευθέως την κυριαρχία της χώρα στα ελληνικά νησιά και στο μισό Αιγαίο, με το δε, παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο να παραμονεύει να υφαρπάξει τεράστιες θαλάσσιες εκτάσεις της ελληνικής ΑΟΖ.
Δευτέρα 13 Ιουνίου 2022
Οι ευθύνες της Αθήνας για τον τουρκικό επεκτατισμό
Λίγο πριν τη συμπλήρωση των 100 χρόνων από την μαύρη επέτειο της Μικρασιατικής Καταστροφής εξαιτίας των ελληνικών εγκληματικών λαθών, που προήλθαν από τον έντονο διχασμό και την μικρονοητικότητα της φιλομοναρχικής πλευράς, έχει ξεδιπλωθεί πλήρως το πλαίσιο των παράνομων τουρκικών διεκδικήσεων, με αιχμή του δόρατος την ανιστόρητη θεωρία της “γαλάζιας πατρίδας” και την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου, ως όρο για την εδαφική τους κυριαρχία.
Συστηματικά το στρατο-ισλαμιστικό καθεστώς της Άγκυρας πρώτα υπό τον μανδύα του δυτικού κεμαλισμού και εν συνεχεία υπό τον μανδύα του αντιδυτικού ισλαμο-οθωμανισμού, χωρίς όμως καμία ρωγμή μεταξύ τους ως προς τις επεκτατικές επιδιώξεις του, φιλοτέχνησε τις ανύπαρκτες νομικές -με βάση τις υπογραφείσες συνθήκες και το διεθνές δίκαιο- παράνομες διεκδικήσεις του, χωρίς τη στιβαρή και οργανωμένη ελληνική αντίδραση.
Αν κάποιος δει αντικειμενικά από απόσταση το ιστορικό διάβα αυτών των εκατό χρόνων θα διαπιστώσει, ότι ουδέποτε υπήρξε πραγματική περίοδος ειλικρινούς φιλικής προσέγγισης των δύο χωρών και άρσης της ιστορικής αντιπαλότητας από την πλευρά της Τουρκίας. Μετά τη σύναψη της συνθήκης της Λωζάννης το 1923, που υπήρξε η γενέθλια πράξη ιδρύσεως του σημερινού τουρκικού Κράτους, ο Κεμάλ Ατατούρκ επιδίωξε τη σταθεροποίηση και ισχυροποίηση του τουρκικού κράτους υπό τον μανδύα του φιλοδυτικού ηγέτη. Εξαιτίας αυτού του γεγονότος και λόγω των τότε συνθηκών του ψυχρού πολέμου υπήρξε η ανάπτυξη μεγάλων ερεισμάτων της Τουρκίας στη Δύση.
Η σχέση όμως αυτή αποδείχθηκε πάντα ετεροβαρής σχεδόν σε όλα τα επίπεδα, καθόσον ο βασικός πυρήνας του τουρκικού κεμαλικού καθεστώτος, παρά τον επιφανειακό κοσμικό χαρακτήρα, παρέμεινε βαθιά αυταρχικός και υπέκρυπτε τις ανομολόγητες επιθετικές και κατακτητικές επιδιώξεις του τουρκικού κράτους. Για αυτό, όταν ισχυροποιήθηκε και αναπτύχθηκε η ενδογενής τουρκική οικονομική ολιγαρχία υπήρξε η επανάληψη της βασικής τουρκικής πολιτικής, που ήταν η εξολόθρευση όλων των μη μουσουλμανικών πληθυσμών της Μικράς Ασίας, με συνέπεια τον εξανδραποδισμό της ελληνικής μειονότητας της Κωνσταντινούπολης στα θλιβερά γεγονότα του 1955, με στόχο τη βίαιη υποκατάσταση της ακμάζουσας εμπορικής δραστηριότητας του ελληνικού στοιχείου από την αναδυόμενη τουρκική οικονομική ολιγαρχία.
Η απειλή ante portas
Στη συνέχεια, στη δεκαετία του ’70, υπήρξε η επιχείρηση ΑΤΤΙΛΑΣ με κατάληψη της Μεγαλονήσου εξαιτίας της μικρονοητικότητας της χουντικής τριανδρίας στην Ελλάδα και η σταδιακή αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο, εκμεταλλευόμενη την οποιαδήποτε ασάφεια στις υπογραφείσες συνθήκες, αλλά και τη συνεχή κατευναστική πολιτική. Στη συνέχεια μέσω της πολιτικής το γκριζαρίσματος των 152 βραχονησίδων με αφορμή τα Ίμια, έχουμε οδηγηθεί σήμερα στην αποκάλυψη των πραγματικών επιδιώξεων, που είναι το μοίρασμα του Αιγαίου κατ’ ισομοιρίαν, η δημιουργία ασαφούς καθεστώτος κυριαρχίας στα ελληνικά νησιά και η υφαρπαγή τεραστίων θαλασσίων ζωνών της εν δυνάμει ελληνικής ΑΟΖ στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, μέσω του παράνομου τουρκο-λιβυκού μνημονίου. Επιδιώξεις που έχουν ως τελικό σκοπό τη φινλανδοποίηση της Ελλάδος και της Κύπρου και μετατροπή τους σε δορυφόρους της τουρκικής επικυριαρχίας στην ευρύτερη περιοχή.
Σάββατο 7 Μαΐου 2022
Το ψευδοαφήγημα περί «απομονωμένης» της Τουρκίας!
Του Γεωργίου Παπασίμου
Χωρίς αμφιβολία οι πρόσφατες εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά (τουρκική ναυτική άσκηση με στόχο την κατάληψη νησίδας απέναντι από τη Ρόδο, η μεγέθυνση των παραβιάσεων και των υπερπτήσεων ,πάνω από κατοικημένα νησιά στο Αιγαίο, η θρασύτατη απάντηση της Άγκυρας ότι δήθεν προηγήθηκαν παραβιάσεις του τουρκικού εναερίου χώρου από ελληνικά μαχητικά και η επαναφορά μέσω δηλώσεων Ακάρ της αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του Αιγαίου) για μια ακόμα φορά συνέτριψαν τις πρόσκαιρες ελληνικές ψευδαισθήσεις περί νέας περιόδου νηνεμίας μετά τη συνάντηση Μητσοτάκη - Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη. Όπως είχαμε επισημάναμε σε προηγούμενο άρθρο τελικά το μόνο αποτέλεσμα αυτής ήταν η ενίσχυση του διεθνούς κύρους του Ερντογάν.
Βασικός πυρήνας των θέσεων και της στάσης των ελληνικών ελίτ διαχρονικά έναντι της Τουρκίας τις τελευταίες δεκαετίες αποτελεί η διάχυση ειδήσεων και αναλύσεων, που κατατείνουν στη δημιουργία ενός εικονικού πλαισίου έναντι της πραγματικής τουρκικής απειλής. Οι παλαιότερες εξ αυτών αφορούσαν τις αντιλήψεις και πολιτικές περί εξημέρωσης του αδηφάγου τουρκικού «θηρίου» μέσω της ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε. με συνέπεια η Ελλάδα να πρωτοστατεί από τη δεκαετία του ’90 για την ένταξη αυτής. Αυτό όωμς που παρέμεινε ως αποτέλεσμα όλων αυτών των προσπαθειών ήταν η ισχυροποίηση της Τουρκίας σε οικονομικό επίπεδο και σε διπλωματικό, αφού οι διάφορες κυβερνήσεις της χώρας υπήρξαν αρκούντως υποχωρητικές στην τουρκική επιθετικότητα (χαρακτηριστικές περιπτώσεις τα Ίμια και η Μαδρίτη με την οποία αναγνωρίστηκαν ζωτικά γειτονικά συμφέροντα στην Τουρκία). Ακόμα, και όταν το 2020 η Τουρκία επέδειξε τη μέγιστη επιθετικότητα και προκλητικότητα στον Έβρο και στο Αιγαίο, ουδεμία αρνητική συνέπεια είχε αυτή από την Ε.Ε. παρά το γεγονός ότι αμφισβητούσε ευθέως κυριαρχικά δικαιώματα δύο μελών αυτής (Ελλάδα και Κύπρος). Αντίθετα, πριμοδοτόθηκε σε αυτή την περίοδο με αρκετά δις ευρώ λόγω της εργαλειοποίησης του μεταναστευτικού.
Και αφού το αφήγημα περί εξημερώσεως της Τουρκίας μέσω της Ε.Ε. απέτυχε επινοήθηκαν και καλλιεργήθηκαν το τελευταίο καιρό νέα σαθρά αφηγήματα με στόχο τη συσκότιση της πραγματικότητας. Έτσι, στο δημόσιο λόγο και στα ΜΜΕ διαχέονται οι αντιλήψεις περί δήθεν κατάρρευσης της τουρκικής οικονομίας και δήθεν τιμωρίας της Τουρκίας από τις ΗΠΑ και τη Δύση γενικότερα λόγω των S-400, της στενής ρωσο-τουρκικής φιλίας και των αυτόνομων επιθετικών κινήσεων της Άγκυρας. Έτσι λόγω αυτών σύμφωνα με τους διαμορφωτές της κοινής γνώσης στην Ελλάδα έχουμε δήθεν ήδη οδηγήσει την Τουρκία σε απομόνωση. Σε αυτή την αφήγηση προστίθεται ότι οι επιλογές της Ελλάδος για μεγαλύτερη πρόσδεση της στις ΗΠΑ και μετατροπή της ως προκεχωρημένου φυλακίου της Δύσης (βάσεις Σούδας, Αλεξανδρούπολης, Στεφανοδικαίου κλπ) θωρακίζουν δήθεν τη χώρα έναντι των τουρκικών απειλών.