- Αρχική σελίδα
- ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
- 1940
- ΕΡΤFLIX
- ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΟ ΧΘΕΣ
- ΑΝΘΟΛΟΓΙΟΝ
- ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ
- ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟ
- ΘΕΑΤΡ/ΜΟΥΣ/ΒΙΒΛΙΟ
- ΘΕΑΤΡΟ
- ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ
- ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΚΑΪ
- ΑΡΧΕΙΟ ΕΡΤ
- ΜΟΥΣΙΚΗ
- ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
- Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΟΥ
- ΤΥΠΟΣ
- ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ
- ΟΛΑ ΔΩΡΕΑΝ
- ΒΙΝΤΕΟ
- forfree
- ΟΟΔΕ
- ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΗΧΟΣ
- ΔΩΡΕΑΝ ΒΟΗΘΕΙΑ
- ΦΤΙΑΧΝΩ ΜΟΝΟΣ
- ΣΥΝΤΑΓΕΣ
- ΙΑΤΡΟΙ
- ΕΚΠ/ΚΕΣ ΙΣΤΟΣ/ΔΕΣ
- Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ
- ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
- ΓΟΡΔΙΟΣ
- SOTER
- ΤΑΙΝΙΑ
- ΣΙΝΕ
- ΤΑΙΝΙΕΣ ΣΗΜΕΡΑ
- ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
- Ε.Σ.Α
- skaki
- ΤΕΧΝΗ
- ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
- ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗΣ
- gazzetta.gr
- ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ
- ΑΝΤΙΦΩΝΟ
- ΔΡΟΜΟΣ
- ΛΥΓΕΡΟΣ
- ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ...
- ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
- γράμματα σπουδάματα...
- 1ο ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΩΝ
- ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΓΛΩΣΣΑ
- ΓΙΑΓΚΑΖΟΓΛΟΥ
- ΜΥΡΙΟΒΙΒΛΟΣ
- ΑΡΔΗΝ
- ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΥΠΕΠΘ
- ΕΙΔΗΣΕΙΣ
- ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ
- ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Δευτέρα 5 Φεβρουαρίου 2024
Ο Τουρισμός, μας αφορά όλους, αλλά με το αρνητικό πρόσημό του, πια! (Γ)
Πέμπτη 28 Δεκεμβρίου 2023
Ο Τουρισμός, μας αφορά όλους, αλλά με το αρνητικό πρόσημό του, πια!
(Πραγματεία ΔΥΟ ΜΕΡΏΝ…
Μια πραγματεία, με θέμα: Την κατάβαση μας, ως τον “κάδο της ιστορίας του μη χειρότερα”, απ’ τα Ρεκόρ του μοντέλου της γερμανικής TUI.)
του Παναγιώτη Κ. Μυλωνά, οικονομολόγου.
Μ Ε Ρ Ο Σ Π Ρ Ω Τ Ο (Α)
Συμπληρώνοντας & παραφράζοντας -αβίαστα κι επί τω αληθέστερω- το αναγνωριστικό σλόγκαν της -πρόσφατης- 11ης Γενικής Συνέλευσης του Ξ.Ε.Ε. (Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδας), φτάνουμε να λέμε κι εμείς, πως: «Ο Τουρισμός μας αφορά όλους. Αλλά με το αρνητικό πρόσημό του, πια!». Ενώ και το μοντέλο υπερανάπτυξης του μαζικού τουρισμού της γερμανικής TUI, που διακονούμε, μας στέλνει, ασυνόδευτους, όλους, προς το γκρεμό του: “μη χειρότερα”…
Πρόκειται για την εξιστόρηση μιας τραγωδίας, της σύγχρονης κακοδαιμονίας της χώρας μας, που οδηγείται στην ιστορική αποτέφρωσή της, με στερεότυπα των Success Story & την αφελή μακαριότητα κι ευμενή, μα ψευδή, προκατάληψη των Ρεκόρ της αυταπάτης μας, που προσφέρει το τουριστικό μοντέλο της γερμανικής TUI…
Κι η Τουριστική Ελεφαντίαση, που πλάκωσε ήδη, μαζί με τα σύνδρομα εκφυλιστικού τουριστικού υδροκεφαλισμού, που μας διακρίνουν, πλήττουν, βάναυσα, την Αγορά, τις Επενδύσεις, αλλά και το Δημογραφικό μας Ζήτημα.
Εξακολουθούν ωστόσο & μέσα στην “Ομίχλη του Πολέμου”, να κρύβονται τα “Αυτοκτονικά Ρεκόρ” του ελληνικού τουρισμού, που μας έφεραν κι οι Success Stories, ιστορίες της γερμανικής TUI. Όπως, επίσης και η μονοκαλλιέργεια τουρισμού που μας επιβάλουν, ολοένα, οι αυξανόμενες νέες αφίξεις τουριστών, οι οποίες και προηγουμένως οδήγησαν σε ανεπανόρθωτες, πλέον, βλάβες και ελλείμματα, στη στρέβλωση του παραγωγικού μας μοντέλου και σε υποτροπή μας, σε συνθήκες, όχι όμοιες, μα χειρότερες, ίσως & της ιστορικής και θλιβερής μονοκαλλιέργειας, της σταφιδικής κρίσης, που μας ρήμαξε & μας σημάδευσε βαριά. Οδηγώντας στον γκρεμό: το Δημογραφικό, την ανάπτυξη και τη χώρα ολόκληρη!!!
– Μα, πως μπορούν να λέγονται, έτσι, όλα αυτά;;;
Σάββατο 19 Αυγούστου 2023
“ΑΥΤΟΑΠΟΚΆΛΥΨΗ ΤΏΡΑ” (Ή και… “Μήπως είδατε τη TUI, στην πυρκαγιά στη Ρόδο?”)
του Παναγιώτη Κ. Μυλωνά, οικονομολόγου
Η ίδια η προβοσκίδα της αναρρόφησης, απ’ το λογότυπο της γερμανικής TUI, μας δείχνει και τον ένοχο στον καθρέπτη της…
-Επτά τα θανάσιμα τουριστικά αμαρτήματα, που μας στερούν τη διάσωση, απ’ την κόλαση των Καρτέλ, της εννιακέφαλης Λερναίας Ύδρας, της γερμανικής TUI και των αλλεπάλληλων κρίσεων, που μας ταλανίζουν ακατάπαυστα:
1. ΟΚΝΗΡΊΑ, ΣΤΑ ΕΠΙΠΛΈΟΝΤΑ ΑΝΆΚΛΙΝΤΡΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΉΣ TUI ΚΙ ΟΙ ΦΡΟΎΔΕΣ ΕΛΠΊΔΕΣ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΌΣ ΜΑΣ
Είναι αδιαμφισβήτητο, πως: τον ελέφαντα στο δωμάτιο -με μονοκαλλιέργεια τ’ ελλειμματικού και φτηνομαζικού υπερτουρισμού, που κι από πριν μας απειλούσε θανάσιμα, ώστε θα ‘πρεπε να είχαμε προφυλαχτεί ενωρίτερα- τον γέννησε και τον εξέθρεψε, το ποινικό μητρώο εγκλημάτων της γερμανικής TUI. Ενώ & το “κίνημα πετσέτας” -παρ’ ότι διεκδικεί, τώρα, αναφαίρετα ανθρώπινα δικαιώματα, στη χρήση του δημόσιου χώρου, τα οποία καταπατούνται βάναυσα, απ’ την ανομία π’ εκτρέφει ο υπερτουρισμός- αδυνατεί -μήτε και σε μια παρανυχίδα του- να αγγίξει το θέμα των αποπνικτικών στρεβλώσεων, που προξενεί το μοντέλο της γερμανικής TUI, που αθεράπευτα διακονούμε. Στρεβλώσεις που συνιστούν και τα πειστήρια, των ένοχων ευθυνών της γερμανικής TUI. Εκείνα που ξεκινούν από καταπάτηση των κανόνων τ’ υγιούς ανταγωνισμού στη τουριστική αγορά. Μέχρι & την καταλήστευση των νόμιμων αποδόσεων του τουριστικού μας επιτηδεύματος. Και φτάνουν ως τις δυστοπικές στρεβλώσεις του περιβάλλοντος και της ιδιοπροσωπείας μας. Ενώ συνεπάγονται και αφαίμαξη των όρων και προϋποθέσεων της βιωσιμότητάς μας. Χωρίς να υπάρχει, όμως, κάποιο σχέδιο υπέρβασης τους στο μέλλον μας. Όπως ίσως καταδεικνύεται στην πρόσφατη αρθρογραφία μας, που επικολλούμε στο σύνδεσμο που ακολουθεί:
Εντελώς αδικαιολόγητα, λοιπόν και η Επιτροπή Ανταγωνισμού, εξακολουθεί να κωφεύει. Ενώ μοιάζει να αποτελεί το παραβάν απόκρυψης, στις συνεχείς ανομίες και στις εξακολουθητικές παραβάσεις της σύννομης λειτουργίας τ’ υγιούς ανταγωνισμού, στην αγορά του τουριστικού μας προϊόντος. Αλλά & της κατίσχυσης του “δίκαιου του ανταγωνισμού” στη χώρα μας. Καθώς κι οι παραβιάσεις κάθε ορίου αναμονής κι ανοχής μας, στην παρατεταμένη αδράνεια της Επιτροπής Ανταγωνισμού, τείνουν να έχουν εξαντληθεί, πια. Μα χωρίς καμιά ακόμα αντίδραση της Επιτροπής Ανταγωνισμού, στη διευρυνόμενη λεηλασία του τουρισμού και της χώρας όλης, απ’ τη γερμανική TUI. Ενώ κι ως Επιτροπή, “ποιεί την νήσσαν”, απ’ το 2015. Χρονολογία της πρώτης, των αναφορών μας, προς αυτήν!
Τετάρτη 2 Αυγούστου 2023
Φουντώνει το «κίνημα της πετσέτας» στα νησιά
Μετά τη Ρόδο και την Πάρο, οι πολίτες στη Νάξο ξεσηκώνονται οργανωμένα κατά της παράνομης κατάληψης παραλιών
Την αρχή έκανε τον Ιούνιο η Ρόδος με τη δημιουργία του δικτύου «Ομπρέλα», από πολίτες οι οποίοι ζητούσαν βοήθεια για να αναδείξουν το πλήθος των παρανομιών στις ακτές του νησιού. Το δίκτυο έκανε συνέντευξη Τύπου και ξεκίνησε μέσω συγκέντρωσης στοιχείων και ανακοινώσεων μια προσπάθεια να αναδείξει το θέμα στον δημόσιο διάλογο.
Ακολούθησε η Πάρος. Η Κίνηση Πολιτών Πάρου προχώρησε ένα βήμα περισσότερο....
Κλικ ΕΔΩ για να διαβάσετε όλη τη δημοσίευση...
Κυριακή 30 Ιουλίου 2023
Τα οικονομικά του ελληνικού τουρισμού
Του Βασίλη Βιλιάρδου
Το 2019, η Ελλάδα ήταν στη 12η θέση στην παγκόσμια κατάταξη, όσον αφορά τις αφίξεις τουριστών, με περίπου 34 εκ. επισκέπτες - με τα τουριστικά της έσοδα, στα 18,2 δις €.
Το ίδιο έτος, το 2019, τη 12η θέση στην παγκόσμια κατάταξη σε σχέση με τα τουριστικά έσοδα κατέλαβε η Τουρκία- με 40 δις $ έσοδα και με αφίξεις περί τα 50 εκ. άτομα.
Ο τουρισμός της Τουρκίας τώρα θεωρείται φθηνός, επειδή ευρίσκεται στη 12η θέση παγκοσμίως όσον αφορά τα τουριστικά της έσοδα, αλλά στην 6η θέση όσον αφορά τις αφίξεις – πάντοτε το 2019. Ο τουρισμός της Ελλάδας είναι όμως πολύ φθηνότερος – αφού με 34 εκ. αφίξεις ή το 68% σε σχέση με την Τουρκία, είχαμε 18,2 δις € έσοδα ή το 48% σε σύγκριση με την Τουρκία.
Το χειρότερο όλων είναι βέβαια το γεγονός ότι, το ελληνικό τουριστικό προϊόν «ενσωματώνει» έως και λιγότερο του 20% εγχώριους παραγωγικούς συντελεστές – στο τελικό τουριστικό προϊόν.
Σάββατο 29 Ιουλίου 2023
Χύμα στο κύμα ο τουρισμός και σε πορεία χαμού. Σαν να μην υπάρχει αύριο…
του Παναγιώτη Κ. Μυλωνά, Οικονομολόγου
(Μια απεύθυνση, “πρόσωπο, με πρόσωπο” -όπως λέγεται-. Προς: το επιπλέον ανάκλιντρο της μηδενικής ορατότητας. Σκέτο κάρβουνο κι ο θησαυρός του διαχρονικού σκανδάλου μονοκαλλιέργειας, του τουριστικού μοντέλου της γερμανικής TUI.)
Η ΑΠΕΎΘΥΝΣΗ:
Βρε Καπεταναίοι της Συμφοράς, στις αχαρτογράφητες θάλασσες των ασίγαστων κρίσεων. Ή / και, Κατεργαραίοι, Πειρατές του “Tour Επιχειρείν”, αλλά μόνο στη θεματική ενότητα, του: “Ήλιος και Θάλασσα”!!!
Ο “τουρισμός του “μοντέλου της TUI” και της βίαιης προώθησης -ποσοτικά & ποιοτικά- των πεντάστερων ξενοδοχείων, που διακονείτε, δεν είναι μόνο μια οικονομική δραστηριότητα ή κι επιτήδευμα, ιδιαιτέρως ασταθές, ως και καθαρά τυχοδιωκτικό. Όπως λένε και τα επιστημονικά μας συγγράμματα. Αλλά, με 880.000 κλίνες, του 2022 -στην ολική τους πληρότητα- το τουριστικό σας δυναμικό, μπορούσε να καλύψει -δυστυχώς- όλη την τουριστική κίνηση του 2019, μέσα σε 3,3 μήνες, μόλις. Και παρά τις υποτιμολογημένες τιμές στα τουριστικά σας πακέτα, που κείτονται κάτω κι απ’ το μισό, της αξίας των αντίστοιχων τουριστικών πακέτων, που απολαμβάνουν άλλες, εφάμιλλες τουριστικά, ευρωπαϊκές χώρες!!!
Μα πως είναι δυνατόν, με τρεις Μήνες, μόνο και με υποτιμολογημένες τις τιμές στα ξενοδοχεία σας, να μπορείτε να “ταΐσετε” και τους 12;;;
Σάββατο 15 Ιουλίου 2023
Μνημονιακός Πίθος των Δαναΐδων, το μοντέλο της γερμανικής TUI, που διακονούμε.
του Παναγιώτη Κ. Μυλωνά, οικονομολόγου.
Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2022
Οι κοινωνικές επιπτώσεις από τη «μονοκαλλιέργεια» του τουρισμού και ιδίως του «VIP τουρισμού» – Το παράδειγμα της Νάξου
Οι κοινωνικές επιπτώσεις από τη «μονοκαλλιέργεια» του τουρισμού και ιδίως του «VIP τουρισμού» – Το παράδειγμα της Νάξου
Το τελευταίο διάστημα, ιδίως μετά το πέρας της οξείας φάσης της πανδημίας του κορονοϊού, έχει δοθεί έμφαση στα νησιά μας στην ανάπτυξη του λεγόμενου «ποιοτικού τουρισμού», επί της ουσίας του «VIP τουρισμού», όπου γίνεται προσπάθεια προσέλκυσης επισκεπτών από το εξωτερικό υψηλής οικονομικής επιφάνειας και άρα υψηλής αγοραστικής δύναμης, έχοντας προφανώς ως πρότυπο το παράδειγμα της Μυκόνου. Στο πλαίσιο αυτό προωθείται το μοντέλο της «τουριστικής μονοκαλλιέργειας», ενός παρασιτικού τύπου οικονομικού μοντέλου, βάσει του οποίου οι τοπικές οικονομίες εξαρτώνται σχεδόν απόλυτα από την εισροή εσόδων και κεφαλαίων κυρίως από το εξωτερικό, με τη δημιουργία σχέσεων εξάρτησης από ξένα οικονομικά (και πολιτικά) κέντρα, υπονομεύοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο κάθε προσπάθεια παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας βασισμένης πρωτίστως στον πρωτογενή τομέα. Αντί δηλαδή ο τουρισμός να λειτουργεί επικουρικά για την εθνική οικονομία και να βρίσκεται σε αρμονία με τις τοπικές κοινωνίες και το φυσικό περιβάλλον, τοπικές οικονομικές ολιγαρχίες, έχουν επιδοθεί σε ένα αέναο κυνήγι παρασιτικού υπερκέρδους, με αποκλειστικό γνώμονα την εξυπηρέτηση των άμεσων και εφήμερων ατομικών τους συμφερόντων, αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις που μπορεί να έχουν οι πολιτικές αυτές για το κοινωνικό σύνολο.
Έτσι σήμερα βλέπουμε π.χ. στη Νάξο, ένα νησί γνωστό για το φυσικό του κάλλος, όχι μόνο για τις παραλίες του, αλλά και για το ορεινά χωριά του, και κυρίως για την πλούσια ιστορία του, τα μνημεία του και εν γένει για την πλούσια πολιτιστική του κληρονομιά, να έχει μπει σε τροχιά «μυκονοποίησης» και από μία «μικρή Κρήτη» τείνει να καταντήσει μία «μεγάλη Μύκονος».
Ιδίως το φετινό καλοκαίρι η διάχυτη αυτή αίσθηση έγινε ακόμα πιο έντονη, με τους νησιώτες, (στη μεγάλη τους πλειονότητα δεν βιοπορίζονται από τον τουρισμό), αλλά και τους απλούς επισκέπτες του νησιού, να διαπιστώνουν ότι η τσέπη τους αδειάζει πιο γρήγορα από κάθε άλλη φορά. Πέρα από τα πανάκριβα ακτοπλοϊκά εισιτήρια, οι τιμές των καταλυμάτων έχουν εκτοξευθεί στα ύψη, καθιστώντας επί της ουσίας απαγορευτική την εκεί διαμονή Ελλήνων τουριστών προερχόμενων από τα λαϊκά στρώματα, ενώ και η εστίαση και οι λοιπές υπηρεσίες, έχουν πάρει επίσης την ανιούσα, απευθυνόμενες σχεδόν αποκλειστικά στα υψηλά βαλάντια, με παράλληλη την υποβάθμιση για εμάς της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών. Οι δε τιμές των προϊόντων στα σουπερμάρκετ είναι ιδιαίτερα υψηλές, σχεδόν απαγορευτικές για τον μέσο πολίτη. Πλέον εύπορα άτομα, κάθε ιδιαιτερότητας, αντικαθιστούν σιγά σιγά τα ζευγάρια και τις οικογένειες, που επισκέπτονταν (και επισκέπτονται) έως τώρα το νησί της Νάξου, ενώ οι Έλληνες τουρίστες σταδιακά μειώνονται, εκτοπιζόμενοι από τους Δυτικοευρωπαίους και τους Βορειοαμερικανούς τουρίστες.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο δημιουργείται αργά αλλά σταθερά μία ζώνη απροσπέλαστη και απαγορευμένη εν τοις πράγμασι για τους Έλληνες, προφανώς τους μη προνομιούχους, στο πλαίσιο ενός κακώς νοούμενου «VIP τουρισμού», με τους ξενοδόχους να αποτελούν επί της ουσίας κράτος εν κράτει στο νησί. Οι ίδιοι π.χ. μπορούν να κατασπαταλούν ασύδοτα το πολύτιμο νερό του νησιού, στο όνομα της ανάπτυξης της κατ’ ευφημισμόν «βαριάς βιομηχανίας» της χώρας μας, τη στιγμή που επιβάλλονται πρόστιμα σε όλους τους υπόλοιπους (και πολύ σωστά) για αλόγιστη χρήση νερού, μπορούν επίσης να σταθμεύουν προνομιακά τα αυτοκίνητα των επιχειρήσεών τους μέσα στο λιμάνι, κάτι που για εμάς τους υπόλοιπους απαγορεύεται, ενώ πανέμορφες παραλίες – «φιλέτα» του νησιού (π.χ. Άγιος Προκόπιος, Αγία Άννα, Πλάκα) έχουν εκχωρηθεί σε ιδιώτες, για να τοποθετήσουν ομπρέλες και ξαπλώστρες, αφήνοντας ελάχιστο χώρο για τους ιθαγενείς, τους μη προνομιούχους, την «πλέμπα», αν προτιμάτε. Έτσι, ο κάθε γηγενής, που θέλει να κάνει το μπάνιο του στην αγαπημένη του παραλία, στον ίδιο τον τόπο του, υπό φυσιολογικές συνθήκες, όπως έκανε επί τόσα χρόνια, είναι πλέον υποχρεωμένος να βάζει βαθιά το χέρι του στην τσέπη, πληρώνοντας τη βουτιά του τουλάχιστον 50 ευρώ. Οι δε «πληβείοι», οι μη κατέχοντες, συνωστίζονται σε βραχώδεις και επικίνδυνες παραλίες, αφού οι ιδιώτες επιχειρηματίες έχουν επιλέξει για τον εαυτό τους και έχουν καρπωθεί τα γεμάτα αμμουδιά «φιλέτα» των παραλιών προς εκμετάλλευση.
Η ΑΛΛΗ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΚΙΚΙΛΙΑ - Τέτοια παρακμή με τόσο πλούτο!
Γιώργος Τασιόπουλος
Η ΑΛΛΗ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΚΙΚΙΛΙΑ
Τέτοια παρακμή με τόσο πλούτο!
Τρίτη 25 Αυγούστου 2020
Γιώργος Βέης: Πριν και μετά από κάθε ταξίδι
1. Αφορμές για μια επανεκκίνηση
Οι συνταξιδιώτες μας, για να μας γνωρίσουν καλύτερα, θέλουν αυτή τη φορά να τους δανείσουμε ένα μεγάλο μέρος από τις σκέψεις μας. Καθόλα νόμιμο. Κι άλλο τόσο συναρπαστικό. Δούναι και (ενδεχομένως) λαβείν.
Ας σκύψουμε για λίγο στο παρελθόν, αλλά και στο μόλις χθες, με τον τρόπο που τα παιδιά μαζεύουν κογχύλια ή βότσαλα. Το ταξίδι μας έχει ήδη αρχίσει: ο Αρθούρος Σοπενχάουερ, ο «διαυγής και παθιασμένος», όπως συχνά τον αποκαλεί ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες, ανήκει στους στοχαστές εκείνους, οι οποίοι, μεταξύ άλλων, διείδαν την εγγενή αμφιθυμία, η οποία διακρίνει σταθερά τη σχέση χώρου – χρόνου και στο πλαίσιο των ταξιδιωτικών εντυπώσεων. Το ταξίδι μας ανοίγει έναν άλλο δρόμο, πέρα από οτιδήποτε άλλο ενδέχεται να σημαίνει – είναι η βασιλική οδός μιας οριακής, ασφαλώς συγκινησιακής αυτογνωσίας. Παραθέτω τη σχετική απόφανση: «Πιστεύουμε ότι νοσταλγούμε ένα μακρινό τόπο, ενώ στην πραγματικότητα νοσταλγούμε μόνον τον χρόνο που ζήσαμε εκεί, τότε που ήμασταν πιο νέοι και πιο φρέσκοι. Έτσι λοιπόν μας ξεγελάει ο χρόνος: φορώντας τη μάσκα του χώρου. Αν ταξιδέψουμε ως εκεί, θα συνειδητοποιήσουμε την πλάνη μας.» (Βλ. Σοπενχάουερ, Επιλογή από το έργο του, μετάφραση: Ν. Σκουτερόπουλος – Κλ. Μπέτσεν, εκδόσεις στιγμή, 1996).
2. Η υπόνοια, η ψευδαίσθηση, η εξάρτηση
Αν γυρίσουμε για λίγο στα δικά μας μέρη, ας πούμε είκοσι έξι αιώνες πριν, θα ανιχνεύσουμε στην κατ΄ εξοχήν παράδοξη απόφανση του Ζήνωνα του Ελεάτη την αγωνία του όντος να ανακαλύψει, να διεισδύσει και να ιδιοποιηθεί, έστω πρόσκαιρα, τον πολυπόθητο Τόπο. Όσο κι αν μας ξενίζει στο πρώτο άκουσμά της, η φράση εμπεριέχει την τραγωδία της ου-τοπίας. Παραθέτω: «Αν υπάρχει ο τόπος, θα είναι μέσα σε κάτι· γιατί κάθε ον είναι μέσα σε κάτι· και το να είναι μέσα σε κάτι, είναι να είναι και μέσα σε τόπο. Άρα και ο τόπος θα είναι μέσα σε τόπο, και τούτο επ’ άπειρον· άρα δεν υπάρχει ο τόπος.» (Βλ. Προσωκρατικοί, επιλεγμένα αποσπάσματα-μετάφραση-εισαγωγικό σημείωμα: Ευάγγελος Ν. Ρούσσος, Κατάλογος 22, εκδόσεις στιγμή, 2000.) Αλλά μήπως και στον αφορισμό της Πρώτης ελεγείας του Ντουίνο ο Ρίλκε δεν διατυπώνει κάτι ανάλογο; Στην περιώνυμη άρνηση «Denn Bleiden ist nirgends» δεν υπεισέρχεται κατ΄ ανάγκην και η προοπτική της ματαιότητας όλων των ταξιδιών;
Παρασκευή 3 Ιουλίου 2020
ΆΝΕΡΓΑ ΓΚΑΡΣΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΙΚΊΑ ΠΟΥ ΕΚΠΟΙΕΊ Ο,ΤΙ ΑΠΈΜΕΙΝΕ ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΜΌΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΊΑ
Του Γιώργου Τασιόπουλου
«∆εν θα γίνουµε τα γκαρσόνια της Ευρώπης»...
ΤΟ ΞΕΠΟΎΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΙΚΊΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Ο ΣΎΡΙΖΑ ΈΦΤΙΑΞΕ ΤΟ ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ ΚΑΙ Η ΝΔ ΕΚΠΟΙΕΊ
Η ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΉ ΠΕΡΊΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ FRAPORT
ΞΕΠΟΎΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΥΔΑΠ
Πέμπτη 30 Απριλίου 2020
Χρεοκοπία βλέπουν δύο στα τρία ξενοδοχεία στην Ελλάδα
ΘΑ ΤΑ ΑΓΟΡΑΣΟΥΝ ΦΤΗΝΑ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ!!!
Τρίτη 6 Αυγούστου 2019
Τουριστική Αποανάπτυξη
από
Χάρης ΝαξάκηςΣαντορίνη 2017 : 5,5 εκατομμύρια διανυκτερεύσεις, αύξηση 66% σε σχέση με το 2012, που αντιστοιχούν σε 107,8 τουρίστες ανά 100 κατοίκους και 220,6 τουρίστες ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο, με αποτέλεσμα την έλλειψη νερού, την κυκλοφοριακή συμφόρηση, την ηχορύπανση, την έλλειψη ενέργειας κ.λ.π.
Ρέθυμνο: Οι άστεγοι του Airbnd. Οι διαδικτυακές υπηρεσίες βραχυχρόνιας μίσθωσης (Airbnd, κ.λ.π.), οι οποίες συνδέουν δυνητικούς φιλοξενούμενους με ιδιοκτήτες που προσφέρουν βραχυχρόνια διαμονή είναι σήμερα ένας από τους βασικούς μηχανισμούς που τροφοδοτούν το φαινόμενο του υπερτουρισμού. Στο Ρέθυμνο για παράδειγμα οι φοιτητές, οι καθηγητές και οι υπάλληλοι βρίσκονται σε απόγνωση. Για ένα τριάρι το ενοίκιο είναι 700 ευρώ, 400 ευρώ για μία γκαρσονιέρα, με ένα ή μισό χρόνο προκαταβολή του ενοικίου. Άμστερνταμ, Βενετία, Ντουμπρόβνικ, Βαρκελώνη, Μάτσου Πίτσου, Νέα Υόρκη, Ρώμη, Πράγα, Κούβα κ.λ.π., αυτός είναι ένας ενδεικτικός κατάλογος περιοχών που είναι στα όρια της καταστροφής από τον υπερτουρισμό.
“Τουρίστες δεν είστε ευπρόσδεκτοι”, είναι το σύνθημα που όλο και πιο συχνά αναγράφεται στους τοίχους της Βαρκελώνης που στενάζει από τον υπερτουρισμό. 30 εκατομμύρια διανυκτερεύσεις το 2017, σε μία πόλη με πληθυσμό 1.625.000 κατοίκους. Στη Βενετία, το κέντρο της πόλης με 55.000 κατοίκους, το επισκέπτονται κάθε χρόνο 10 εκατομμύρια τουρίστες, με άμεσο αποτέλεσμα την αύξηση του κόστους ζωής, την επέλαση του Airbnd, την τεράστια αύξηση των ενοικίων και τελικά την εγκατάλειψη της πόλης από τους μόνιμους κατοίκους και την μετατροπή της σε αποικία τουριστών.
Οι συνέπειες του υπερτουρισμού, περιβαλλοντική υποβάθμιση, κατάρρευση των βασικών υποδομών, πληθωρισμός (εκτόξευση των τιμών σε βασικά αγαθά και στις τιμές των ακινήτων), εμπορευματοποίηση της πολιτισμικής ταυτότητας των κατοίκων, απώλεια των κοινών αγαθών, καθιέρωση μισθών γαλέρας για τους εποχιακά εργαζόμενους στην τουριστική βιομηχανία, έχουν ήδη αρχίσει να δημιουργούν ρήγματα στην “λαμπρή” εικόνα του τουρισμού, που φιλοτεχνεί το λόμπι των τουριστικών επιχειρήσεων και οι κρατικές πολιτικές. Σε πολλές πόλεις έχουν ήδη αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους κινήματα πολιτών που διεκδικούν την επανάκτηση της πόλης τους. Ένα από τα πρώτα αιτήματα είναι η θέσπιση ανώτατων επιτρεπτών ορίων τουριστικών επισκέψεων ανά ημέρα ή ορίων στα σπίτια που διατίθενται μέσω της βραχυχρόνιας μίσθωσης, Airbnb κ.λ.π..
Κυριακή 26 Αυγούστου 2018
Από που και ως που «βαριά βιομηχανία» ο τουρισμός;
Κυριακή 15 Απριλίου 2018
All inclusive – but not Greece*-ΜΙΧΑΛΗΣ Ν. ΔΙΑΚΟΜΙΧΑΛΗΣ*
Τρίτη 2 Ιανουαρίου 2018
Ελλάδα 2018: Μια διασπασμένη κοινωνία;
Γιώργος Ρακκάς,
πολιτικός επιστήμονας, διδάκτορας κοινωνιολογίας
Τρίτη 10 Οκτωβρίου 2017
Μεταξύ αποικίας και τουριστικού θερέτρου
Κυριακή 10 Σεπτεμβρίου 2017
Τουριστική αποικία δεύτερης διαλογής: Τα…μπιτσόμπαρα και οι ξαπλώστρες δεν αποτελούν την …βαριά βιομηχανία της χώρας
Είχα επισημάνει στο παρελθόν ότι ένας από τους «τιμωρητικούς» στόχους της μνημονιακής…προσαρμογής, ήταν η μετατροπή της Ελλάδας σε ένα είδος πάμφθηνης τουριστικής αποικίας για τους μεσαίου και χαμηλού εισοδήματος κεντροευρωπαίους που θέλουν να πλένουν τα πόδια τους σε πεντακάθαρα, αλλά και ασφαλή ύδατα, υπηρετούμενοι από νεόπτωχους ιθαγενείς σερβιτόρους.
Η εμπειρία του φετινού καλοκαιριού με έπεισε για την ακρίβεια της πρόβλεψης. Τα νησιά βούλιαξαν από τουριστικές ορδές με πρώτους και καλύτερους τους Γερμανούς που δεν λογαριάζουν από αισθήματα συμπάθειας ή αντιπάθειας στο ντόπιο πληθυσμό αφού πιστεύουν ακράδαντα ότι ένας τόσο προνομιακός παραθεριστικός προορισμός δεν μπορεί να…χαρίζεται σε «αχάριστους και τεμπέληδες» κατώτερης φυλετικής υπόστασης.
Τα σπίτια όμως των ιθαγενών, βολεύουν για έναν εξαιρετικά προσιτό καλοκαιρινό εποικισμό. Η ενοικίαση παραθεριστικών κατοικιών μέσω της διαδικτυακής πλατφόρμας “Airbnb” έσπασε κάθε ρεκόρ και φυσικά ρεκόρ έσπασε και η καταμέτρηση «κεφαλιών» στις πύλες εισόδου της χώρας. Στο τέλος της ημέρας βεβαίως και πάλι πλουσιότεροι δεν γίναμε (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων) καθώς σύντομα θα φανεί ότι ο διπλασιασμός του αριθμού των επισκεπτών μέσα σε πέντε μόλις χρόνια δεν σημαίνει μεγαλύτερο τζίρο γιατί δεν συνοδεύεται από αύξηση της κατά κεφαλήν τουριστικής δαπάνης.Το άκρως αντίθετο συμβαίνει…
Ας μην σας κουράσω με νούμερα. Τα έχω ξαναγράψει και μπορεί να τα βρει κανείς σε επίσημα στοιχεία που δεν επιδέχονται της παραμικρής αμφισβήτησης. Συνοπτικά απλώς λέω ότι από το 2009 υπερδιπλασιάστηκε ο αριθμός των ξένων επισκεπτών που σύντομα θα φτάσει τα 30 εκατομμύρια και…γκρεμίστηκε η μέση κατά κεφαλήν δαπάνη κάπου στα 500 ευρώ την ώρα που στην Ισπανία (οι κάτοικοι της οποίας ευλόγως διαμαρτύρονται για τον τουριστικό υπερκορεσμό) ξεπερνά τα 1100 ευρώ και στην «δική» μας Κύπρο τα 850!