Η Φιέστα

Του Αντώνη Παπαντωνίου

Άλλη μια απάτη ολοκληρώθηκε σήμερα 14-12-2017 με την 24ωρη Απεργία που….κήρυξαν οι γνωστοί Επαναστάτες της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.  διεκδικώντας  το δικαίωμα στην Απεργία και άλλα τινά. Δεν μας είπαν όμως σε ποιόν στρέφουν  τα «πυρά» τους, σε ποιόν απευθύνονται.  Δεν μας είπαν τίποτα για το ποιοί είναι εκείνοι οι οποίοι έχουν δημιουργήσει  τα προβλήματα ύπαρξης ενός ολόκληρου Λαού. Μας είπαν μόνον ότι «σήμερα έχουμε Απεργία».

Στην προσπάθειά τους αυτή να μας πείσουν για τις αγωνιστικές τους διαθέσεις  ήρθαν βεβαίως και οι  γνωστοί Επαναστάτες  του ΠΑΜΕ καί τινων άλλων Επαναστατικών Δυνάμεων  έτσι ώστε να υπερασπιστούν με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο τα συμφέροντα των Εργαζομένων. Ποιος είναι αυτός ο τρόπος;; Μα η 24ωρη Απεργία. Ξέρετε δεν επιτρέπεται να κουραστούν  τα στρατευμένα τους νειάτα και γηρατειά  για να μπορούν να έρθουν πάλι σε λίγους μήνες, δεδομένου ότι ο δρόμος θα είναι πολύ μακρύς! Ξέρετε πιστεύω πια πως γίνεται η δουλειά. Οι δωσίλογοι θα ψηφίζουν τα διάφορα καλούδια μέσα στον «Ναό της Δημοκρατίας» οι Πολιτικοί τους Εκπρόσωποι θα διαφωνούν και δεν θα ψηφίζουν, αλλά θα παραμένουν μέσα για να δίνουν τη «Μάχη από μέσα». Ποτέ απ έξω γιατί βλέπετε Χειμώνας τώρα και έχει και κρύο και μην αρπάξουμε και καμιά «πούντα»….

Όμως για να σοβαρευτούμε και λίγο  για να δούμε την κοροιδία και την εξαπάτηση  του Λαού που επιχειρούνται με ιδιαίτερη θρασύτητα.

Οι συζητήσεις για την Οκτωβριανή επανάσταση

Μανώλης Γ. Βαρδής

Αυτός ο χρόνος ήταν επετειακός για την Οκτωβριανή επανάσταση. Συζητήσεις επί συζητήσεων, εκδόσεις, άρθρα, αφιερώματα. Είναι φανερό ότι η παραγωγή αυτή έχει πλέον αυτονομηθεί (του όποιου σκοπού) και λειτουργεί ως μία ακόμα νοσταλγική εκτόνωση.

Θα μπορούσα να δεχθώ ειδικές ιστοριογραφικές μελέτες για το θέμα ή προσωπικές μαρτυρίες   ανθρώπων που έζησαν τα γεγονότα και υπέφεραν- και από τη μία και από την άλλη πλευρά. Αυτό που ειλικρινά δεν μπορώ να κατανοήσω είναι πως, στο όνομα ενός χριστιανισμού που πλέον εκφράζεται ιδεολογικά, γίνονται επιθέσεις σε ένα ιστορικό γεγονός τέτοιας εμβέλειας. Οι επιτιθέμενοι συνήθως ούτε επιστημονικό, ιστοριογραφικό ενδιαφέρον έχουν, ούτε μία προσωπική ανάμιξη στον πόνο των χρόνων αυτών.

Το ότι καραβιές ρώσων διανοουμένων έφυγαν προς τη Δύση και ότι «στομώθηκε» ο ρωσικός Πλατωνισμός, ή από την άλλη ότι προδόθηκε ο Μαρξισμός, είναι θέματα που ανοίγουν συζητήσεις, αλλά δεν νομίζω ότι έχουν την ιστορική σημασία που θέλουμε να τους προσδώσουμε. Σε συνθήκες κατάρρευσης του αυτοκρατορικού μορφώματος (βλέπε και Αυστροουγγαρία ή Οθωμανική αυτοκρατορία), ριζικής εισόδου των μαζών στην πολιτική, προώθησης ενός μηδενιστικού πνεύματος εκκοσμίκευσης, το ότι η Ρωσία μπόρεσε να επιβιώσει ως αυτοκρατορία, διαμορφώνοντας τη δική της εκδοχή μαρξισμού, είναι κάτι αξιέπαινο.

Η άπνοια στους καιρούς μας

Χρήστος Κατρούτσος

 

Με το πέρασμα των χρόνων ο άνεμος της ιστορίας φύσηξε προς διαφορετικές κατευθύνσεις. Ακόμη κι αυτός ο άνεμος πρωτεϊκά μεταμορφώνεται. Ο Ζέφυρος για παράδειγμα, βοηθούσε στη βλάστηση, ήταν απαλός και πια, μπορούμε να αισθανθούμε πως έχει την όψη τραμουντάνας στο ανεμολόγιο της Ιστορίας. Φαίνονται όλα να ’χουν μετακυλήσει προς το Βορρά, τον κυρίαρχο Βορρά που με το φύσημά του κλεινόμαστε όλο και περισσότερο στο κέλυφός μας. Μόνο που ο τόπος μας άνθιζε όταν οι κάτοικοί του έβγαιναν με σθένος προς το φως, το διψούσαν κι ας είχαν να αναμετρηθούν είτε με τον κεραυνοβόλο θυμό του Δία είτε με όσα δεινά επεφύλασσε η μοίρα αυτής της γης στο τρίστρατο Ηπείρων. Προτού τον ολετήρα της παγκοσμιοποίησης κατά τις επιταγές του δυτικού κοσμοειδώλου, υπήρχε και στον τόπο μας ένας άξονας αναφοράς, ένα πολιτισμικό στίγμα στον οικουμενικό ουρανό που ενδιέφερε πανανθρώπινα. Στον ουρανό ως tramontana αναφέρεται στα ιταλικά ο Πολικός Αστέρας και γνωρίζουμε ότι αυτό το αστέρι φύλαγε όποιον επιχειρούμενο πλου των ναυτικών στην οβιδιακή θάλασσα με τις αναπάντεχες μεταμορφώσεις. Σαν έθνος είχαμε ημέρες νηνεμίας, είχαμε συχνά και θαλασσοταραχές.

Μ. Μητσός: Για μια περισπωμένη…

Μιχάλης Μητσός

 

Αφού έλυσε όλα τα προβλήματα που έφραζαν το δρόμο για την ευρωπαϊκή ενοποίηση, η ΕΟΚ τα 'βαλε με τις περισπωμένες [1991]. Οι κυβερνήσεις χωρών που μιλούν γλώσσες απλές, εύκολες και οικουμενικές, τόσο ώστε να μπορούν να επιβάλλονται σ' όλο τον κόσμο, όπως η αγγλική, ενοχλήθηκαν φαίνεται από τα μικρά στολίδια της ισπανικής, της γαλλικής ή της γερμανικής. Όσο για την Ελλάδα, εκείνη κατάργησε νωρίς, ως περιττά, τα δικά της πνεύματα και περισπωμένες. Χωρίς τύψεις.

Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα απαίτησε την περασμένη Τετάρτη από την Ισπανία να καταργήσει τρία διατάγματα που ορίζουν ότι οι γραφομηχανές και ηλεκτρονικοί υπολογιστές που πωλούνται στην Ισπανία πρέπει να περιέχουν και το 17ο γράμμα του αλφαβήτου, το Ν με περισπωμένη. Τα διατάγματα αυτά εμποδίζουν την ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων, υποστηρίζουν οι Κοινοτικοί τεχνοκράτες, και αντιτίθενται προς τα άρθρα 30 κα 36 της Συνθήκης της Ρώμης, που εγγυώνται ότι ένα προϊόν που κατασκευάζεται νομίμως σε μια χώρα-μέλος πρέπει να μπορεί να πωλείται σε όλες τις άλλες.

 

Κοινή λογική

Ἐθνικο-φιλελεύθερα

Μία ἀπὸ τὶς πολλὲς παρδαλὲς ἂν καὶ χαλαρὲς ὁμάδες σκέψης στὸ χῶρο τῆς Ἀκροδεξιᾶς θὰ μποροῦσε νὰ χαρακτηριστεῖ μὲ τὸν ὅρο Ἐθνικοφιλελεύθεροι. Ἀντίθετα ἀπὸ τὰ σοσιαλιστικὰ ἀδέρφια τους, αὐτοὶ ἔχουν ὡς οἰκονομικὸ σύμβολο τῆς πίστης τὸ taxation is theft. Αὐτὸ ὅσον ἀφορᾶ τὴν οἰκονομικὴ πλευρά. Ὅσον ἀφορᾶ τὴν πολιτική τους πίστη, αὐτὴ κατὰ ἕνα παράδοξο τρόπο μοιράζεται στὶς προεθνικὲς αὐτοκρατορίες (π.χ. Ὀθωμανική) καὶ στὸν φεουδαλισμό (ποὺ τώρα τὸν λένε Κοινοτισμό, μερικοί), τοὺς ἱππότες καὶ τὰ λοιπὰ ὡραῖα. Τὸ «ἐθνικο-» ὅπως καταλαβαίνετε δὲν ἔχει σχέση τόσο μὲ τὴν προαιώνια πρωτοκαθεδρία τοῦ ἔθνους ὅσο μὲ τὴν ἀντίδραση στὴν Ἀριστερὰ ἢ τοὺς κοσμοπολίτες φιλελεύθερους. Εἶναι «ἀντιδραστικό» μὲ τὴν πολιτικὴ ἐσωτερικὴ (ἐμφύλια) ἔννοια -χωρὶς νὰ ἀξιολογῶ. Ὄχι ἐθνικό.

Σκοπιανό. Τώρα που βρήκαμε παπά, να θάψουμε πέντ’ έξι

Του Γιώργου Παπαδόπουλου Τετράδη από το liberal.gr 

Πρώτα ήρθαν οι δηλώσεις Ζαέφ, ότι έχουν γίνει «υπερβολές» από τις προηγούμενες κυβερνήσεις γύρω από τα σύμβολα των Σκοπίων. Μετά, ήρθαν οι δηλώσεις Τσίπρα, ότι ίσως το 2018 να είναι έτος με θετική εξέλιξη στο πρόβλημα με το όνομα των Σκοπίων. Χτες ήρθαν οι δηλώσεις Νίμιτς για πολύ καλύτερη ατμόσφαιρα από όσο παλιά στις συνομιλίες μεταξύ των δύο πλευρών. Όσοι αισιοδοξούν, βλέπουν το τυράκι, αλλά όχι τη φάκα.

Πρώτο ερώτημα: Τι τον έπιασε τον Σκοπιανό πρωθυπουργό να λέει για αδικίες σε βάρος της Ελλάδας από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και να προαναγγέλλει ξήλωμα των αγαλμάτων του Μεγαλέξανδρου και μετονομασία του αεροδρομίου της χώρας του;

Πρώτον τον έπιασε ότι είναι πιο έξυπνος από τους προκατόχους του. Οι οποίοι με μια πεισματική πολιτική είχαν καταδικάσει τη χώρα τους να στερείται τεράστιων ωφελημάτων από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, νομίζοντας ότι θα τους προωθήσει η Αμερική ό,τι κι αν κάνει η Ελλάδα. Όπως όταν τους αναγνώρισε ως Μακεδονία.

Δεύτερον δεν του στοιχίζει τίποτε να λέει ωραία λόγια και να αλλάζει θέσεις σε αγάλματα και ονομασίες, αρκεί να μην αλλάζει το μείζον. Και το μείζον είναι τα σχολικά βιβλία, η αλυτρωτική προπαγάνδα και το Σύνταγμα της χώρας που αναφέρεται σ αυτά.

Ο Αλέξης Τσίπρας ήταν σαφής σ’ αυτό το θέμα προχτές στην τετραμερή των Βαλκανίων. Ζήτησε να σταματήσει «η αχρείαστη ρητορική ότι αποτελούν τους μοναδικούς απόγονους των Μακεδόνων και του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η αλυτρωτική ρητορική, και να γίνει αποδεκτή από τους γείτονες μια αμοιβαία αποδεκτή ονομασία».

Η εγκληματική διάσταση του τουρκικού κράτους του Νίκου Μιχαηλίδη  -  Πρόσφατα, το περιοδικό Foreign Affairs δημοσίευσε μια αποκαλυπτική ανάλυση για τη φυσιογνωμία του τουρκικού κράτους. Παρέθεσε στοιχεία και επιχειρήματα που αφορούν στην κατακόρυφη άνοδο του οργανωμένου εγκλήματος και στις διασυνδέσεις του με το επίσημο κράτος. Προέβη, μάλιστα, και σε έναν πρωτοφανή, για την ιστορία του εντύπου, χαρακτηρισμό: έθεσε ανοιχτά το ερώτημα αν η Τουρκία διολισθαίνει σε … Νίκος Μιχαηλίδης Διαβάστε περισσότερα...

Ο "σουλτάνος" και το οιωνεί προτεκτοράτο του Γιώργου Παπασίμου  -  Δεν είναι τόσο η εικόνα που εμφάνισε η ελληνική πολιτική ηγεσία τις ημέρες της παραμονής του Τούρκου προέδρου και επίδοξου «νεοσουλτάνου» στην Αθήνα. Είναι, κυρίως, η ουσία, που αφορά σε μια παγιωμένη φοβική στάση του ελληνικού κατεστημένου απέναντι στα μείζονα εθνικά θέματα, και ιδιαίτερα έναντι της Τουρκίας. Και αυτό, σε μια περίοδο που τα μνημόνια και … Γεώργιος Παπασίμος Διαβάστε περισσότερα...

Η θεωρία της εξάρτησης

.

Η σχέση των δυτικών χωρών της περιφέρειας με τις μητροπόλεις δεν θα είναι απλά μία σχέση εξάρτησης, αλλά μία αποικιοκρατική – πολύ πιο επώδυνη από αυτήν των κρατών του τρίτου κόσμου στο παρελθόν, αφού ουσιαστικά θα είναι υπό την απόλυτη οικονομική κατοχή και εκμετάλλευση των μητροπόλεων.

.

Ανάλυση

Με αφετηρία μία δημόσια συζήτηση, σχετικά με το εάν η Ελλάδα είναι μία αποικία χρέους ή μία εξαρτημένη χώρα, θεωρούμε πως υπάρχει σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο εννοιών – ειδικά αφού η εξαρτημένη χώρα μπορεί να απελευθερωθεί, όπως συνέβη στην πρώτη αποικιοκρατική εποχή (αν και οι σχέσεις εξάρτησης παρέμειναν για αρκετό χρονικό διάστημα, όπως θα δούμε στη συνέχεια), ενώ η αποικία χρέους, έχοντας κατακτηθεί με οικονομικά μέσα και όχι με στρατιωτικά όπλα, είναι πολύ πιο δύσκολο να τα καταφέρει, με τις συνθήκες για τον πληθυσμό της μακροπρόθεσμα αρκετά χειρότερες.

Ειδικότερα, όταν ο «εχθρός» έχει αγοράσει νόμιμα τη δημόσια και ιδιωτική της περιουσία, σε εξευτελιστικές τιμές μέσω των υπερβολικών φόρων, σε συνάρτηση με τη σκόπιμη μείωση των εισοδημάτων των Πολιτών της, είναι αδύνατη η απελευθέρωση της.

Εκτός αυτού, εντείνοντας ο «εχθρός» σταδιακά τις εισπρακτικές μεθόδους (για παράδειγμα, από τις αρχές του 2018 προωθείται στην Ελλάδα ο «ξαφνικός θάνατος», όπου όταν κάποιος καθυστερήσει έστω και για μία ημέρα την πληρωμή των ρυθμισμένων φόρων του θα παύουν να ισχύουν οι ρυθμίσεις – οπότε θα κατάσχονται σε χρόνο μηδέν τα περιουσιακά του στοιχεία), είναι σε θέση να μην αφήσει απολύτως τίποτα στους Πολίτες της – μετατρέποντας τους σε φθηνούς σκλάβους χρέους των δικών του πια επιχειρήσεων.

Η θεωρία της υποταγής

Κατεβάστε τεύχη του ένθετου της Ελευθεροτυπίας ‘Ιστορικά’ (pdf)

Ιστορικά τ.1 – Η ναυμαχία του Ναυαρίνου

Ιστορικά τ.2 – 28η Οκτωβρίου 1940

Ιστορικά τ.4 – Μάο, η τέχνη του επαναστατείν

Ιστορικά τ.6 – Η δίκη των ‘έξι’

Ιστορικά τ.12 – Καποδίστριας

Ιστορικά τ.13 – Όθων

Ιστορικά τ.17 – Οι τέσσερις ‘Γιάλτες’

Ιστορικά τ.20 – Το κίνημα του ’35

Ιστορικά τ.27 – Πώς φτάσαμε στην 21η Απρίλη

Ιστορικά τ.34 – Κυπριακό

Ιστορικά τ.39 – Κύπρος, ένωση

Ιστορικά τ.42 – 4η Αυγούστου, Μεταξάς

Ιστορικά τ.46 – Μικρασιατική καταστροφή

Ιστορικά τ.51 – Η αυτονομία της Κρήτης

Ιστορικά τ.57 – Τα Νοεμβριανά του ’16 και το Ανάθεμα

Ιστορικά τ.60 – Το φιλελεύθερο διάλειμμα, από Πλαστήρα στον Παπάγο

Ιστορικά τ.65 – Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος

Ιστορικά τ.68 – Η Ιερά Εξέταση

Πωλείται Πατρίς

Πωλείται μετά των ασημικών της, μετά των υποδομών της, μετά της περιουσίας των παιδιών της….

Σε τελευταία ανάλυση όλοι εμείς προς πώληση είμαστε: Είτε ως μετανάστες στο εξωτερικό, στις χώρες των δανειστών, είτε ως μετανάστες στην ίδια μας την πατρίδα! Ανέστιοι, απάτριδες,  δούλοι του παγκοσμιοποιημένου καθεστώτος των ελεύθερων Αγορών είναι οι μετανάστες;  Έτσι μας θέλουν! Χωρίς βιός, χωρίς εργασιακά, κοινωνικά, πολιτικά δικαιώματα! Θα τους κάνουμε τη χάρη; Θα τους αφήσουμε; Θα τους παραδώσουμε το μέλλον μας, τα παιδιά μας;

Αρκούν οι επετειακές απεργίες που προκηρύσσουν οι ηγεσίες της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας;

Προφανώς όχι! Είναι όμως η ευκαιρία να εκφράσουμε την αντίθεση και τη θέση μας! Την οργή, αλλά και τη δύναμή μας! Ευκαιρία που μπορούμε είτε να την αφήσουμε ανεκμετάλλευτη, είτε να την αξιοποιήσουμε στον αγώνα! ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ!

Το καινούργιο «success story», αυτό της αριστερής κυβέρνησης περιλαμβάνει:

Ο Ερμής της Μεσσήνης

Η συνέχεια ΕΔΩ...

Ο Σουλτάνος βρυχάται, ο ελληνισμός κοιμάται

Η κυβέρνηση πρόσφερε στο πιάτο την ευκαιρία στον Ερντογάν να αμφισβητήσει την εθνική μας κυριαρχία

Του Γιώργου Καραμπελιά από την Ρήξη φ. 139

Ο κυριότερος λόγος για τον οποίο είχαμε απορρίψει εξ αρχής κάθε πιθανότητα συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, ήδη από το φθινόπωρο του 2014, δεν ήταν τόσο οι προβλέψεις μας για τις καταστροφικές συνέπειες της διαχείρισής του, στο ζήτημα της οικονομικής κρίσης, όσο η βαθιά πεποίθησή μας ότι η άνοδός του στην εξουσία θα σηματοδοτήσει αναπόφευκτα μια συρρίκνωση της εθνικής κυριαρχίας της χώρας, η οποία πολύ δύσκολα θα ήταν δυνατό να αναστραφεί, προκαλώντας έτσι ανεπανόρθωτες καταστροφές σε ένα ελληνισμό που, ούτως ή άλλως, βρισκόταν σε βαθύτατη παρακμή.

Και τις συνέπειες τις έχουμε ήδη προσμετρήσει στο προσφυγικό/μεταναστευτικό, όπου άνοιξαν τον δρόμο για τη σταδιακή ισλαμοποίηση της χώρας, στην καταστροφή της ελληνικής εκπαίδευσης, στην επισημοποίηση του εθνομηδενισμού ως εθνικής ιδεολογίας. Πάνω απ’ όλα, όμως, φοβόμαστε ότι η δραματική απομείωση της εθνικής ισχύος της χώρας, στο οικονομικό και γεωπολιτικό πεδίο, θα οδηγούσε σε υπόθαλψη και ενίσχυση του τουρκικού επεκτατισμού σε Κύπρο, Αιγαίο και Θράκη.

Και αν, μέχρι σήμερα, σε όλους αυτούς τους τομείς, δεν υπήρξε ήδη κάποια σημαντική επιδείνωση της ελληνικής θέσης, αυτό οφείλεται μόνο και μόνο στο ότι η Τουρκία αντιμετώπιζε η ίδια τεράστια προβλήματα, τόσο με τον πόλεμο στη Συρία όσο και με την κουρδική εξέγερση, το ισλαμικό κράτος και τις τρομοκρατικές επιθέσεις του στο έδαφός της, την αντιπαράθεση με το Ισραήλ και την όξυνση των εσωτερικών συγκρούσεων που οδήγησαν και στο πραξικόπημα εναντίον του Ερντογάν, το καλοκαίρι του 2016. Παράλληλα, οι αρνητικές –ταυτόχρονα– σχέσεις του τόσο με την Αμερική του Ομπάμα όσο και με την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και τη Ρωσία –που οδήγησαν προς στιγμή ακόμα και στα πρόθυρα πολεμικής σύρραξης, μετά την κατάρριψη του ρωσικού αεροπλάνου– δημιουργούσαν μια ασφυκτική πραγματικότητα για την ισλαμική κυβέρνηση του Ερντογάν, η οποία και δεν της επέτρεπε να ξεδιπλώσει όλη την επιθετική της στρατηγική έναντι της Ελλάδας.

Πολιτισμός και αριστερή "καθοδήγηση" του Λαοκράτη Βάσση  -  Η συντελούμενη παγκοσμιοποίηση, με το γκρίζο πολιτιστικό της πρόσωπο και τα λύματα της διακινούμενης υποκουλτούρας, αναδεικνύει ως πρώτη προτεραιότητα, ως στρατηγική προτεραιότητα, την πολιτική πολιτισμού των εθνικών συλλογικοτήτων. Δι’ αυτής και η σωστή άμυνα, πέρα από αφελείς λογικές αμυντικής περιχαράκωσης, απέναντι στην επελαύνουσα πολιτιστική ισοπέδωση. Που σημαίνει πως στην ομιχλώδη τροχιά της, η πολιτιστική πρωτοπορία είναι … Λαοκράτης Βάσσης Διαβάστε περισσότερα...

Γιώργος Αχιλλιάς - Οι μηχανές αρχίζουν να έχουν τα δικά τους συναισθήματα

Φωτεινή Μαστρογιάννη

Ο Γιώργος Αχιλλιάς είναι φυσικός, ψηφιακός ανθρωπολόγος αλλά διαθέτει επίσης μεγάλη εμπειρία στο μάρκετινγκ και την ανάπτυξη προϊόντων. Είναι διεθνώς καταξιωμένος και θεωρείται ότι διαμορφώνει τις τάσεις στον χώρο της διαφήμισης και των μέσων ενημέρωσης. Στην άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη που έδωσε στη Φωτεινή Μαστρογιάννη μίλησε για ένα κοντινό μέλλον όπου οι μηχανές θα έχουν συναισθήματα αλλά και θα μπορούν να κρίνουν τους ανθρώπους. Η εξέλιξη αυτή, σύμφωνα με τον Γιώργο Αχιλλιά, θα βοηθήσει στο να μπορούμε να δημιουργούμε καλύτερα.

Φωτεινή Μαστρογιάννη: Γιώργο είσαι φυσικός και ψηφιακός ανθρωπολόγος. Τι είναι η ψηφιακή ανθρωπολογία;

Γιώργος Αχιλλιάς: Δεν νομίζω ότι μπορώ να διεκδικήσω τον τίτλο του ψηφιακού ανθρωπολόγου. Αλλά σίγουρα μπορώ να πω ότι με πάθος προσπαθώ να εφαρμόσω αρχές της ανθρωπολογίας στον ψηφιακό κόσμο. Κατά αναλογία με τον αναλογικό κόσμο, θα λέγαμε πως η ψηφιακή ανθρωπολογία είναι η μέθοδος που προσπαθεί να καταλάβει και να χαρτογραφήσει την σχέση που έχουμε σαν άνθρωποι με την τεχνολογία. Την χρήση που της κάνουμε, το πως η τεχνολογία επηρεάζει την εξέλιξή μας και φυσικά τις δομές και τους χώρους που ζούμε και έχουμε αλληλεπιδράσεις είτε με άλλους ανθρώπους είτε με υπηρεσίες που είναι φτιαγμένες για εμάς. 

Pierre Mérot: «Αγάπη είναι όταν ο καθένας πιστεύει πως ο άλλος βρήκε ένα φάρμακο διαφορετικό, και πως θα τον γιατρέψει..»

Δεν παύουμε ν' αγαπούμε αυτούς που αγαπήσαμε.

Αλλά από άνθρωπο σε άνθρωπο, από κομμάτι σε κομμάτι, μας αρέσει να πιστεύουμε πως ανασυνθέτουμε σταδιακά ένα παζλ και πως μια μέρα θα σχηματιστεί ένα πρόσωπο.

Και πως δεν θα έχουμε πια ανάγκη να ψάχνουμε.

Μόνο που στη θέση της συνολικής εικόνας δεν έχουμε παρά την πιο πρόσφατη, κι αυτή δεν διαγράφει τις προηγούμενες.

Καμία μορφή δεν λησμονιέται, καμία δεν μας συγκρατεί.

Γι' αυτό και η ζωή μας δεν είναι μια διαδοχή από αποτυχίες αλλά μια αβέβαιη κατασκευή ολοκληρωτικά δοσμένη στην αγάπη.

Πόλεμοι γίνονται, μοναξιάς προς μοναξιά.

Λαβωμένοι συγκρούονται με άλλους λαβωμένους, και με διακύβευμα την αγάπη.

Αυτό που καταλογίζουμε στον άλλο δεν είναι ότι μοιράζεται με μας την ίδια πληγή αλλά ότι βρήκε τα ίδια αντίδοτα.

Αγάπη είναι όταν ο καθένας πιστεύει πως ο άλλος βρήκε ένα φάρμακο διαφορετικό, και πως θα τον γιατρέψει.

Όμως τον περισσότερο καιρό αγωνιζόμαστε ενάντια σε πλάσματα που μας μοιάζουν υπερβολικά, που υποφέρουν όσο κι εμείς, και ως προς αυτό είναι ακατανίκητα.

Pierre Mérot, Θηλαστικά (απόσπασμα) Εκδ. Εστία

Καταγγελία: Η εφορία κατάσχεσε το σπίτι ανέργου για χρέος 1.319 ευρώ

Η Εφορία του Αγρινίου προέβη σε κατάσχεση της μοναδικής κατοικίας ενός άνδρα για οφειλή 1.319 ευρώ. Ενός άνεργου, οικογενειάρχη χωρίς κανένα άλλο περιουσιακό στοιχείο.

Ο άνδρας, σύμφωνα με agrinionews.gr, είδε σοκαρισμένος στην πόρτα του την δικαστική επιμελήτρια να του επιδίδει την έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης ακίνητης περιουσίας.  Να του δεσμεύει ουσιαστικά το διαμέρισμα.

Μια ενέργεια που από κάθε άποψη έχει μια σημειολογία που παραπέμπει σε κρατική αναλγησία.

Ο άνεργος είναι ένα από τα πολλά θύματα των 1.000 κατασχέσεων που πραγματοποιεί κάθε μέρα η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων για χρέη πολιτών προς τις εφορίες. 

Τα νεότερα στοιχεία δείχνουν ότι αθροιστικά έως το τέλος Οκτωβρίου αναγκαστικά μέτρα είσπραξης, κυρίως κατασχέσεις, έχουν υποστεί 1.014.295 φορολογούμενοι. 

Δυτικός πολιτισμός... κάτι από την ύστερη νεωτερικότητα... "κοινωνία" της αφθονίας...

Φωτογραφίες από την Έκθεση του αρτίστα Thomas Hirschhorn στο μουσείο Dhondt-Dhaenens με τίτλο «TOO TOO - MUCH MUCH» !

ΚΑΛΑ ΧΡΩΣΤΟΥΓΕΝΝΑ...

1.000 κατασχέσεις την ημέρα

100 δις ληξιπρόθεσμα χρέη 

1.718.371 άνθρωποι απειλούνται με κατασχέσεις και πλειστηριασμούς 

4.170.753 φορολογούμενοι χρωστούν στην εφορία

1.014.295 φορολογούμενοι υπέστησαν ήδη δεσμεύσεις και κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών 

(στοιχεία ΑΑΔΕ)

Η πέμπτη ελληνική φάλαγγα/ Άρης Οικονόμου

.

Το θέμα μας δεν είναι ούτε οι ενδεχόμενες παραποιήσεις εκ μέρους της ΕΛΣΤΑΤ, ούτε οι γερμανικές αποζημιώσεις – αλλά ο γενιτσαρισμός και η ανόητη ή «διατεταγμένη» συμπεριφορά ορισμένων Ελλήνων οι οποίοι, ακούσια ή εκούσια, υπονομεύουν την ίδια τους την πατρίδα.

.

Άποψη  

«Υπογράψτε αν θέλετε να σταματήσει η πολιτικά υποκινούμενη δίωξη του πρώην προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου με ανυπόστατες και εξωφρενικές κατηγορίες«, γράφει η ελληνίδα πρώην στέλεχος του ΔΝΤ (πηγή) – εύλογα φυσικά, αφού υποστηρίζει το Ταμείο, χωρίς φυσικά να σημαίνει πως θα μπορούσε η στάση της να χαρακτηρισθεί ως «γενιτσαρισμός», αφού δεν είναι σαφείς οι αιτίες. Γνωρίζοντας όμως πως η παραποίηση των στατιστικών μίας χώρας είναι η πάγια μέθοδος του ΔΝΤ όταν καλείται να τη «βοηθήσει», από το οποίο έπαιρνε επίσης μισθό ο τότε επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ εάν δεν κάνουμε λάθος, δεν είναι εύκολο να πεισθούμε από την παραπάνω κυρία – πόσο μάλλον όταν πολλοί άλλα στελέχη της ΕΛΣΤΑΤ έχουν πιστοποιήσει επίσημα το έγκλημα, όπως η κυρία Γεωργαντά.

Εκτός αυτού έχουμε δημοσιεύσει ήδη ένα μέρος της επιστολής ενός στελέχους του ΔΝΤ, του κ. Budhoo (πηγή) – ο οποίος παραιτήθηκε μετά από 12 χρόνια υπηρεσίας, επιθυμώντας όπως ο ίδιος δήλωσε να ξεπλύνει τα χέρια του από τα εγκλήματα, στα οποία τον είχε υποχρεώσει το Ταμείο. Εν προκειμένω έγραψε τα εξής: